БЕТЭ́ЛЬ,
1) кустовая трапічная расліна — перац бетэль (Piper betle) з сям. перцавых. Пашыраны ў Інданезіі. Разводзіцца ў трапічнай Азіі. Выкарыстоўваюць як узбуджальны наркатычны і лек. (танізоўны, антысептычны) сродак, мае востры эфірны алей.
2) Сумесь вострага на смак лісця і пладоў перцу бетэлю з пэўнымі дамешкамі, якую мясц. жыхары ўжываюць для жавання свежай або ў выглядзе масцікі для танізавання і ўзбуджэння нерв. сістэмы. У якасці дамешкаў ідуць кавалкі насення арэкавай пальмы з невял. колькасцю нягашанай вапны (для нейтралізацыі к-т, якія мае лісце). Поласць рота, язык, дзясны і сліна афарбоўваюцца ў крывава-чырвоны колер, зубы чарнеюць.
т. 3, с. 131
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГЛЕ́БАВЫ ПРО́ФІЛЬ,
вертыкальны разрэз глебавай тоўшчы ад паверхні да мацярынскай пароды. Мае слаістую будову, утварае сукупнасць генетычна ўзаемазвязаных глебавых гарызонтаў і падгарызонтаў. Магутнасць ад дзесяткаў сантыметраў да некалькіх метраў. Паводле глебавага профілю вызначаюцца назвы глеб і іх месца ў глебавай класіфікацыі. Адрозніваюць прыродныя і змененыя дзейнасцю чалавека глебавыя профілі (меліяраваныя, акультураныя і інш.). Кожны від глебы мае свой спецыфічны глебавы профіль і яго будову. Паводле характару суадносін глебавых гарызонтаў глебавыя профілі падзяляюць на простыя і складаныя, сярод якіх вылучаюць некалькі тыпаў будовы: прымітыўныя, нармальныя, слабадыферэнцыраваныя, парушаныя (эрадзіраваныя і перагорнутыя), рэліктавыя і інш.
Н.М.Івахненка.
т. 5, с. 290
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
адыпі́навы
(ад лац. adeps, adipis = тлушч)
які мае адносіны да арганічнай кіслаты, што з’яўляецца паўпрадуктам сінтэтычнага валакна нейлону.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
азо́н
(гр. ozon = які пахне)
алатропная мадыфікацыя кіслароду, газ сіняга колеру, з рэзкім пахам; мае моцныя ачышчальныя ўласцівасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
алігаме́рны
(ад аліга- + гр. meros = частка)
які мае адносіны да жывёл з целам, падзеленым на малую колькасць сегментаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
алімпі́йскі
(гр. Olympios)
1) які мае адносіны да алімпіяды (напр. а-ія гульні);
2) перан. урачыста-спакойны, непарушны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
андрастэро́н
(ад андра- + гр. stereos = цвёрды)
рэчыва, якое выдзяляецца з мачой і мае біялагічнае дзеянне мужчынскага палавога гармону.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
антацы́дны
(ад анты- + лац. acidus = кіслы)
які мае адносіны да лекавых рэчываў, што нейтралізуюць саляную кіслату страўнікавага соку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
астраглі́я
(ад астра- + гр. glia = клей)
нервовая тканка, форма макрагліі, мае клеткі з тонкімі, радыяльна размешчанымі шматлікімі адросткамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
аўтано́мны
(гр. autonomos)
1) які карыстаецца аўтаноміяй 1, мае аўтаномію;
2) які дзейнічае самастойна (напр. а. рэжым станцыі).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)