Галя́ць ’бегаць (без занятку)’ (Сцяц. Словаўтв.). Няяснае слова; няма дадатковых даных, роднасных лексем.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Галёнкі ’халявы’ (Нас.). Магчыма, вытворнае (пераход у мн. л.) ад слова галёнка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бімбо́р ’самагонка’ (Сцяшк. МГ). Запазычанне з польск. bimber ’тс’ (але адкуль польскае слова?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адху́каць ’сагрэць дыханнем’ (Шат., Гарэц.), адхукнуцца ’аддыхацца’ (Касп.). Гукапераймальнае слова. Параўн. адхакацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыступі́ць1. Гл. ступі́ць.

Прыступі́ць2 ’уступіць’ (ганц., Сл. ПЗБ). Да папярэдняга слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ры́сьліць ’рыхліць’ (навагр., З нар. сл.). Дыялектная форма слова ры́хліць, Гл. ры́хлы. Няпэўна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тампа́мка ’паліца’ (Мат. Гом.). Няясна; выглядае як штучнае слова або моцна дэфармаванае запазычанне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Таркано́к ’шпілька для валасоў, заколка’ (Касп.). Да папярэдняга слова, параўн. жуковіна ’пярсцёнак’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*І́нцык, и́нцик ’тайнік, патаемнік’ (Шпіл.). Няяснае слова. Можа, звязана з ням. Winkel ’кут’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Д’ябал ’д’ябал’ (БРС, Сцяшк., Нас., Шат., Сл. паўн.-зах.). Запазычанне з польск. diabełст.-польск. была яшчэ форма diaboł). Польск. слова са ст.-чэш. diábel (чэш. ďabel) < лац. diabolus < грэч. διάβολος (гл. Слаўскі, 1, 146). Запазычанне сведчыцца наяўнасцю гука ‑б‑ (ва ўсх.-слав. мовах, дзе слова ўзята прама з грэч. мовы, формы тыпу рус. дья́вол, укр. дия́вол, дія́вол). Іншая форма словадзя́бал (дзя́бэлНас.), якая, паводле Кюнэ (Poln., 52), таксама запазычана з польск. diabeł (djabeł).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)