зуб м
1. Zahn m -(e)s, Zähne;
карэ́нны зуб Báckenzahn m;
мало́чны зуб Mílchzahn m;
зуб му́драсці Wéisheitszaħn m;
◊ зуб за зуб Zahn um Zahn;
вастры́ць на што-н зубы ganz verséssen sein auf etw. (A);
мець зуб на каго-н j-n auf dem Kíeker háben (разм); j-n nicht léiden können*; gégen j-n vóreingenommen sein;
трыма́ць язык за зуба́мі разм séine Zúnge im Zaum hálten*, séine Zúnge zügeln; das Maul [den Schnábel] hálten* (груб);
пакла́сці зубы на палі́цу разм am Húngertuch nágen; nichts zu béißen háben;
узбро́ены да зубо́ў bis an die Zähne bewáffnet;
2. тэх Zahn m -(e)s, Zähne
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
и́мя
1. в разн. знач. імя́, род. імя́ и і́мені ср.;
2. / и́мя существи́тельное грам. назо́ўнік, -ка м.;
и́мя числи́тельное грам. лічэ́бнік;
◊
во и́мя (кого, чего) у імя́ (каго, чаго);
и́менем (кого, чего) і́мем (і́менем) (каго, чаго);
и́мени (кого, чего) імя́ (і́мені) (каго, чаго);
называ́ть ве́щи свои́ми (со́бственными, настоя́щими) имена́ми называ́ць рэ́чы сваі́мі (ула́снымі, сапра́ўднымі) імёнамі;
на и́мя чьё (адресованный) на імя́ чыё;
носи́ть и́мя насі́ць імя́, мець імя́;
от и́мени (кого) ад імя́ (каго);
по и́мени па і́мені;
с мировы́м и́менем з сусве́тным і́мем (і́менем);
соста́вить (сде́лать) себе́ и́мя здабы́ць сабе́ імя́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
méssen
*
1.
vt
1) ме́раць, вымяра́ць
2) (an D, mit D) параўно́ўваць (з кім-н., з чым-н.), супастаўля́ць (з чым-н.)
2.
vi мець паме́р [велічынр, вышынр]
sich ~ mit j-m (an D, in D) — ме́рацца сі́ламі з кім-н. (у чым-н.)
3.
(sich)
( mit D) мера́цца сі́ламі (з кім-н., чым-н.); раўня́цца (з кім-н., чым-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
míndest
I
1.
a мініма́льны
2.
adv мініма́льна
nicht im ~en — ніко́лькі
zum ~en — па ме́ншай ме́ры
II
(superl ад wénig i geríng)
1.
a мі- німа́льны, найме́ншы
nicht das Míndeste von etw. (D) verstéhen* — не мець аніцкага ўяўле́ння аб чым-н.
2.
adv мініма́льна
nicht im Míndesten — ніко́лькі, нічу́ць, ані́
zum Míndesten — са́мае ме́ншае, са́ма ме́ней
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Schwung
m -(e)s, Schwünge
1) узма́х, разма́х, палёт
2) натхне́нне, узды́м, парыў
~ háben — мець шыро́кі разма́х
er ist héute in ~ — ён сёння ва ўда́ры
j-n in ~ bríngen* — разварушы́ць каго́-н. (прымусіць працаваць)
die Sáche kommt in ~ — спра́ва зру́шылася з ме́сца
3) тэмп (работы)
4) разм. збо́рышча, ку́ч(к)а
der gánze ~ — усе́; уся́ кампа́нія
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Wólle
f -, -n во́ўна, поўсць, шэрсць
◊ ~ lássen — разм. пацярпе́ць стра́ту
in der ~ sítzen* — уст. мець цёплае ме́сцейка; жыць з камфо́ртам
j-n (kräftig) in die ~ bríngen* — разм. вы́весці каго́-н. з сябе́, раззлава́ць каго́-н.
j-m in die ~ gréifen* — дасадзі́ць каму́-н.; заста́віць раскашэ́ліцца каго́-н.
viel Geschréi und wénig ~ — мно́га шу́му, а то́лку ма́ла
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
aim
[eɪm]
1.
v.t.
прыцэ́льваць, накіро́ўваць, скіро́ўваць
to aim a gun — прыцэ́льваць гарма́ту
to aim a talk (speech) at — скірава́ць гу́тарку да каго́, гавары́ць да каго́
2.
v.i.
1) цэ́ліцца, прыцэ́львацца
2) імкну́цца да чаго́; стара́цца
She aims for perfection — Яна́ імкне́цца да даскана́ласьці
We aim to please — Мы стара́емся дагадзі́ць
3) informal наме́рвацца, мець наме́р; зьбіра́цца
I aim to go — Зьбіра́юся пайсьці́
3.
n.
1) прыцэ́льваньне n.
2) прыцэ́л -у m.
to take aim (at) — браць на прыцэ́л, прыцэ́львацца, нацэ́ліцца на каго́-што
3) мэ́та f.; наме́р -у m.
•
- take aim
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
blue
[blu:]
1.
n.
1) блакі́т -у m.; сі́ні ко́лер
2)
а) сі́няя фа́рба
б) сі́нька f.
3) informal “сі́няя панчо́ха”
4) informal сі́няя сту́жка (знак высо́кага вызначэ́ньня)
2.
adj.
1) сі́ні, сі́ненькі; блакі́тны
2) пасіне́лы, сьсіне́лы
blue with cold — пасіне́лы ад хо́ладу
3) су́мны; хму́рны; зьнеахво́чаны
to look blue — мець су́мны вы́гляд
to feel blue — чу́цца прыгне́чаным
4) бязра́дасны, змро́чны, прыгнята́льны
5) esp. Brit. непрысто́йны, салёны
a blue joke — салёны жарт
6) блю́завы
3.
v.t.
сіні́ць (сі́нькай)
•
- into the blue
- out of the blue
- the blue
- the Blue and the Gray
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
favor
[ˈfeɪvər]
1.
n.
1) ла́ска, паслу́га f.
Will you do me a favor? — Зрабе́це мне ла́ску
to be out of favor — быць у няла́сцы
2) ухвале́ньне, прыхі́льнасьць, зго́да
to look with favor on — ухваля́ць, быць зго́дным на што
3) падару́нак m., па́мятка f.
2.
v.t.
1) мець ла́ску, быць ласка́вым
Favor us with a song — Бу́дзь ласка́вы, засьпява́й нам
2) спрыя́ць, ста́віцца з прыхі́льнасьцю
3) ухваля́ць, пагаджа́цца
We favor your plan — Нам падаба́ецца ваш плян
4) падтрымо́ўваць, стая́ць на чыі́м-н. баку, стая́ць за; дапамага́ць каму́-чаму́
•
- in favor of
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
record
1. [rɪˈkɔrd]
v.t.
1) запі́сваць
2) найграва́ць, запі́сваць на кружэ́лку, сту́жку
3) захо́ўваць назаўсёды, увекаве́чваць
History is recorded in books — Гісто́рыя ўвекаве́чаная ў кні́гах
2. [ˈrekərd]
n.
1) за́піс -у m.
2) пратако́л -у m.; дакумэ́нт -у m.
3) фа́кты, да́дзеныя
4) характары́стыка, рэпута́цыя f.
to have a good record — мець до́брую рэпута́цыю
criminal record — рэпута́цыя злачы́нца
5) рэко́рд -у m., найле́пшы вы́нік
to hold the record — паста́віць рэко́рд
to break the record — пабі́ць рэко́рд
3.
adj.
рэко́рдны, найбо́льшы, найвышэ́йшы
a record wheat crop — рэко́рдны ўраджа́й пшані́цы
•
- go on record
- off the record
- on record
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)