дуэля́нт
(ням. Duellant)
удзельнік дуэлі; ахвотнік да дуэлей.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
канкурса́нт
(лац. concursans, -ntis = які сустракаецца)
удзельнік конкурсу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
касмана́ўт
(ад космас + -наўт)
удзельнік палёту ў космас.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
маніфеста́нт
(лац. manifestans, -ntis = які праяўляецца)
удзельнік маніфестацыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
уча́ствующий
1. прич. які́ (што) удзе́льнічае; які́ (што) прыма́е (бярэ́) удзе́л; см. уча́ствовать;
2. сущ. удзе́льнік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
змо́ўшчык, ‑а, м.
Удзельнік якой‑н. змовы. Міхалка становіцца змоўшчыкам і пасобнікам кулака, жадаючы мець ад гэтага як мага больш карысці. Барсток.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інтэрве́нт, ‑а, М ‑нце, м.
Удзельнік або арганізатар інтэрвенцыі; захопнік. Выгнанне з беларускай зямлі інтэрвентаў Антанты. Барацьба беларускага народа з замежнымі інтэрвентамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самасці́йнік, ‑а, м.
У час грамадзянскай вайны — удзельнік нацыяналістычнага контррэвалюцыйнага руху на Украіне, які ставіў сабе за мэту аддзяленне яе ад Расіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
партнёр
(фр. partenaire)
1) удзельнік гульні з кім-н. (на сцэне, у спорце і г. д.), а таксама наогул удзельнік якой-н. сумеснай дзейнасці;
2) краіна — удзельнік якога-н. саюза, блока, пагаднення.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
пагро́мшчык, ‑а, м.
Удзельнік або арганізатар пагрому. Фашысцкія пагромшчыкі. □ Я помню тыя дні, што папялішчам сталі: Пагромшчыкі-жаўнеры ў Мінску панавалі. А. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)