meaning

[ˈmi:nɪŋ]

1.

n.

сэнс -у m.; значэ́ньне n.; ва́жнасьць f.

2.

adj.

1) які́ не́шта зна́чыць, шматзна́чны (пра по́зірк)

2) well meaning — з до́брым наме́рам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

express​3 [ɪkˈspres] v.

1. выка́зваць, выяўля́ць, пака́зваць, перадава́ць;

express interest/regret/surprise выка́зваць ціка́васць/шкадава́нне/здзіўле́нне;

This phrase expresses exactly the meaning of the word. Гэты выраз дакладна перадае сэнс слова.

2. выціска́ць (вадкасць, паветра)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

змест, ‑у, М ‑сце, м.

1. Тое, пра што расказваецца, што выкладаецца, адлюстроўваецца дзе‑н.; тэма (кнігі, артыкула, карціны і пад.). Змест кнігі. Змест оперы. Змест размовы. □ Часамі Данута перакладала змест якога-небудзь англійскага або французскага артыкула, і мы разам захапляліся рознымі дробязямі. Карпюк. // Пералік раздзелаў, састаўных частак кнігі з указаннем старонак, змешчаны ў канцы ці пачатку.

2. Сэнс, сутнасць чаго‑н. Яўхім маўчаў. Але і ў маўчанцы аднаго і ў лёгкіх жартах другіх быў адзін змест і адзін сэнс. Мурашка. [Нават] хаты, поле і лес у сваім старым выглядзе набылі новы змест, тварылі новыя настроі. Бядуля. // Аснова з’явы ці працэсу, якая вызначае іх сутнасць. Форма і змест. Культура нацыянальная па форме і сацыялістычная па зместу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

учыта́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Паглыбіцца ў чытанне, унікнуць у змест, сэнс напісанага. Дастала [Ганна] газету з сумкі, але ўчытацца не паспела: пачула знаёмую назву — Есяновікі... Аж сэрца замерла.. Хто тут яе зямляк. Лось. Учытаўся я [у кніжку баек Кандрата Крапівы] і ўсцешыўся вялікім адкрыццём: ага, можна пісаць пра ўсё, што адбываецца ў жыцці людзей, у жыцці вёскі. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улаві́ць

1. fángen* vt, áuffangen* vt;

улаві́ць гук den Schall éinfangen*;

улаві́ць мо́мант den Zéitpunkt ábpassen;

2. (зразумець) erfássen* vt;

улаві́ць сэнс den Sinn erfássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

уразуме́ць сов.

1. уразуме́ть, поня́ть, пости́чь;

у. і́сціну — уразуме́ть (поня́ть, пости́чь) и́стину;

2. уясни́ть;

у. сэнс чаго́-не́будзь — уясни́ть смысл чего́-л.;

3. осозна́ть;

у. свае́ памы́лкі — осозна́ть свои́ оши́бки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

define

[dɪˈfaɪn]

v.

1) растлума́чваць, паясьня́ць (сэнс сло́ва)

2) азнача́ць што

3) вызнача́ць; устанаўля́ць (правы́, ме́жы)

4) акрэ́сьліваць (фо́рму)

5) характарызава́ць, быць характэ́рнай або́ істо́тнай ры́сай чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

рэзо́н, ‑у, м.

Разм. Сэнс, падстава, разумны довад. [Змітрок:] — Людзі кажуць: ад свайго злодзея нідзе нічога не схаваеш. Так і тут, пэўна ж.. [солтыс] многа чаго ведае. Але даказваць на сваіх аднавяскоўцаў няма яму рэзону. Машара. // звычайна мн. (рэзоны, ‑аў). Доказы, аргументы. Андрэй, Насцін бацька, не прымаў пад увагу гэтых рэзонаў і стаяў на сваім. Колас.

[Фр. raison.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узако́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Надаць чаму‑н. законную сілу, зацвердзіць, аформіць у адпаведнасці з законам. Узаконіць шлюб. // Увесці ва ўжытак на правах агульнага прызнання; даць чаму‑н. правы грамадзянства. Крытык павінен уявіць сабе сувязь паміж адзінкавым выпадкам і агульнымі рысамі жыцця, зразумець сэнс пэўнага выпадку, вытлумачыць яго прычыны, узаконіць яго існаванне. Юрэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

uchwycić

зак.

1. схапіць;

uchwycić konia za uzdę — схапіць каня за вуздэчку;

2. ухапіць, злавіць; зразумець;

uchwycić myśl — ухапіць сэнс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)