саля́рый

(лац. solarium, ад sol = сонца)

пляцоўка, абсталяваная для прыняцця сонечных ваннаў (параўн. аэрарый).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

сляпі́цца erblínden vi (s);

во́чы сляпі́ліся ад я́ркіх про́мняў со́нца die gréllen Sónnenstrahlen bléndeten die Áugen [stáchen in die Áugen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

залаці́ць несов., в разн. знач. золоти́ть;

з. лы́жкі — золоти́ть ло́жки;

со́нца зало́ціць лес — со́лнце золоти́т лес

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пяку́чы

1. жгу́чий, паля́щий;

~чыя прамяні́ со́нца — паля́щие лучи́ со́лнца;

2. жгу́чий;

п. боль — жгу́чая боль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Выраза́ць (БРС, Касп., Яруш.), выры́звацца ’з’яўляцца (аб калоссях, усходах)’ (малар., стол., Выг. дыс.), вырэ́звацца ’ўзыходзіць (пра сонца)’ (Шатал.). Гл. рэзаць. Апошняе значэнне — украінізм; параўн. вирі́зуватися ’выходзіць (аб месяцы)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зарудзе́цца, ‑еецца; зак.

Тое, што і зарудзець. Валасы ад сонца наперадзе зарудзеліся. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

веліча́льны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Віншавальны. Пацалункам велічальным нас вітае сонца з неба. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афе́лій, ‑я, м.

Спец. Найбольш аддалены ад Сонца пункт арбіты планеты або каметы.

[Ад грэч. apó — воддаль і hélios — Сонца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перыге́лій, ‑я, м.

Пункт найменшага аддалення арбіты якога‑н. нябеснага цела ад Сонца.

[Ад грэч. perí — вакол і hēlios — сонца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасве́чваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. прасвяціць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Свяціцца праз што-н.

Сонца прасвечвае паміж стваламі дрэў.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Віднецца праз што-н.

Праз кроны дрэў прасвечвае неба.

Праз яго цікаўнасць прасвечваў недавер (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)