Séhweite

f -, -n мяжа́ зро́ку, по́ле зро́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ábschreiten

* vt вымяра́ць кро́камі (поле); абыхо́дзіць (фронт)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Áckerboden

m -s, - böden по́ле, во́рная зямля́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Gesíchtsfeld

n -(e)s, -er по́ле зро́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

патэнцыя́л, -у, м.

1. Фізічная велічыня, што характарызуе сілавое поле ў дадзеным пункце (спец.).

2. перан. Ступень магутнасці ў якіх-н. адносінах, сукупнасць сродкаў, неабходных для чаго-н. (кніжн.).

Ваенны п. (рэсурсы для вядзення вайны). Эканамічны п. краіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

капарну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Абл. Капнуць. «А што, каб гэтай гразі нацягаць на поле, — думаў, ходзячы тут, Лабановіч. — Поле ж пустое: капарні нагою — і жоўтага пяску дастанеш». Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазеляне́цца, ‑еецца; зак.

Тое, што і зазелянець. Трава зазелянелася. Поле зазелянелася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закультывава́ць, ‑тывую, ‑тывуеш, ‑тывуе; зак., што.

Апрацаваць культыватарам. Закультываваць узаранае поле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́смаглы, ‑ая, ‑ае.

Які страціў вільгаць, высах ад гарачыні. Высмаглае поле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макаві́шча, ‑а, н.

Града, поле, на якім папярэдняй культурай быў мак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)