пото́к м.

1. пато́к, -ку м.; (ручей) руча́й, -чая́ м.; ручаі́на, -ны ж.; (струя) струме́нь, -ме́ня м.; (течение) плынь, род. плы́ні ж.;

го́рный пото́к го́рны пато́к (го́рная ручаі́на);

пото́ки слёз перен. пато́кі (струме́ні) слёз;

людско́й пото́к людска́я плынь;

2. (система производства) пато́к, -ку м.;

в произво́дстве применён ме́тод непреры́вного пото́ка у вытво́рчасці прыме́нены ме́тад бесперапы́ннага пато́ку;

◊

отда́ть на пото́к и разграбле́ние адда́ць на распра́ву і рабава́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эканамі́зм, ‑у, м.

Гіст. Апартуністычная плынь у рускім сацыял-дэмакратычным руху канца 19 — пачатку 20 ст., прыхільнікі якой абмяжоўвалі рабочы рух эканамічнай барацьбой, лічачы палітычную барацьбу справай ліберальнай буржуазіі. «Эканамізм» быў апартуністычнай плынню ў рускай сацыял-дэмакратыі. Яго палітычная сутнасць зводзілася да праграмы: «рабочым — эканамічная, лібералам — палітычная барацьба». Ленін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папі́зм

(польск. papizm, ад слац. papismos)

1) рэакцыйная плынь, якая прапагандуе ўстанаўленне палітычнай улады рымскага папы;

2) каталіцызм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фундаменталі́зм

(ад лац. fundamentum = аснова)

крайне кансерватыўная плынь у пратэстантызме, якая выступала супраць крытычнага перагляду ўстарэлых рэлігійных паняццяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Fluss

m -es, Flüsse

1) рака́, пато́к

2) цячэ́нне, плынь, ход

◊ etw. in ~ bríngen* — пусці́ць у ход, нала́дзіць што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

trend

[trend]

1.

n.

агу́льная накірава́насьць, кіру́нак m.; тэндэ́нцыя, плынь f.

new trends in the arts — но́выя плы́ні ў маста́цтве

2.

v.i.

мець агу́льную тэндэ́нцыю; накіро́ўвацца; схіля́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

неакантыя́нства, ‑а, н.

Ідэалістычная філасофская плынь канца 19 і пачатку 20 стст., якая спрабуе асэнсаваць праблемы філасофіі на падставе абноўленай інтэрпрэтацыі І. Канта. Неакантыянства паклала пачатак рэакцыйнай тэорыі «мастацтва для мастацтва» з шматлікімі і рознабаковымі праявамі яе ў гісторыі і тэорыі навукі аб літаратуры, мастацтвазнаўстве і творчай практыцы працаўнікоў мастацтва. «Беларусь».

[Ад грэч. neos — новы і кантыянства.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абстракцыяні́зм

(ад абстракцыя)

плынь у выяўленчым мастацтве 20 ст., для якой характэрны поўны адыход ад прынцыпаў рэалістычнага адлюстравання рэчаіснасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

антрапагеагра́фія

(ад антрапа- + геаграфія)

плынь у эканамічнай геаграфіі, якая прызнае вызначальную ролю прыродных умоў у размяшчэнні насельніцтва і гаспадаркі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арфі́зм

(фр. orphisme, ад гр. Orpheus = Арфей)

плынь у заходнееўрапейскім жывапісе пач. 20 ст., блізкая да кубізму і футурызму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)