hrhalten

*

1.

vt праця́гваць, падстаўля́ць

2.vi распла́чвацца (за іншых); быць казло́м адпушчэ́ння

für lles ~ — плаці́ць за ўсё

zur ushilfe ~ müssen — быць вы́мушаным дапамага́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

uslegen

vt

1) выкла́дваць, высціла́ць

2) выстаўля́ць (тавары)

3) выкла́дваць [выклада́ць] (грошы)

für j-n ~ — плаці́ць за каго́-н.

4) тлума́чыць

inen Text ~ — каменці́раваць тэкст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blten

vi

1) кроватачы́ць; крыва́віць

2) (für A) праліва́ць кроў

j-n für etw. ~ lssen* — заста́віць каго́-н. плаці́ць за што-н. (тс. перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gotówka

gotówk|a

ж. наяўныя грошы; гатоўка;

~а w kasie — касавая наяўнасць;

płacić ~ą — плаціць наяўнымі грашыма;

sprzedać za ~ę — прадаць за наяўныя грошы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

улада́р, ‑а, м.

1. Той, хто валодае чым‑н.; гаспадар чаго‑н. Пасля рэвалюцыі ўцёк кудысь уладар маёнтка, і за валоку не трэба было болей плаціць. Галавач. [Платон], відаць, ужо не раз мазгаваў пра тое, каб стаць непадзельным уладаром млына. Ракітны. // Той, хто пэўны час карыстаецца чым‑н. Змена ўладароў калыскі адбывалася са здзіўляючай хуткасцю: Колю папрасіла адтуль Настулька, Настульку — Галка. Кірэйчык.

2. Той, хто карыстаецца неабмежаванай вярхоўнай уладай. Уладар дзяржавы. // Той, каму ўсе падначальваюцца. Усе .. [звяры] мірна сышліся ў гурт і маўкліва і пакорліва, як і птушкі, пазіралі на Лесавіка, свайго ўладара і бога. Вышынскі.

•••

Уладар дум каго, чыіх — чалавек, які робіць моцны ўплыў на каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gold

n -(e)s зо́лата

gedegenes ~ — самаро́дак зо́лата

in ~ zhlen — плаці́ць зо́латам

das ist ~(es) wert, das ist nicht mit dem ~ zu bezhlen — гэ́таму няма́ цаны́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Scheck

I

m -s, -s чэк (банкаўскі)

verfllener ~ — пратэрмінава́ны чэк

inen ~ usstellen [schreiben*] — вы́пісаць чэк

inen ~ inlösen — плаці́ць па чэ́ку

mit ~ bezhlen — заплаці́ць чэ́кам

II

m -en, -en,

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vergüten

vt

1) апла́чваць, кампенсава́ць

2) узнагаро́дзіць (за працу)

3) плаці́ць працэ́нты (па ўкладах)

4) тэх. рафінава́ць (метал і г.д.); паляпша́ць я́касць (чаго-н.)

5) хім. насыча́ць (раствор)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Frist

f -, -en тэ́рмін, час

die ~ verlängern — адтэрміно́ўваць

die ~ verfällt — тэ́рмін канча́ецца

in ~en bezhlen — плаці́ць у растэрміно́ўку

auf ine ~ von… — тэ́рмінам на…

über die ~ hinus — звыш тэ́рміну; звыштэрміно́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нату́ра ж.

1. в разн. знач. нату́ра, -ры ж.; (характер — ещё) хара́ктар, -ра м.;

широ́кая нату́ра шыро́кая нату́ра;

рисова́ть с нату́ры малява́ць з нату́ры;

плати́ть нату́рой плаці́ць нату́рай;

у него́ така́я нату́ра у яго́ така́я нату́ра;

2. (природа) уст. прыро́да;

э́то в нату́ре веще́й уст. гэ́та ў прыро́дзе рэ́чаў;

втора́я нату́ра друга́я нату́ра;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)