1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Перастаць дзейнічаць у выніку раз’яднання з агульнай сістэмай.
Прыбор адключыўся аўтаматычна.
2.перан. Адарвацца ад каго-, чаго-н., пакінуць ранейшы занятак, супакоіцца.
А. ад бурнага жыцця.
|| незак.адключа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
áufkündigen
vt касава́ць, паведамля́ць пра скасава́нне (дагавору); звальня́ць
j-m den Gehórsam ~ — пераста́ць падпарадко́ўвацца каму́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
адхаце́цца, ‑хочацца; безас.зак., зінф.
Разм.Перастаць хацецца; перахацецца; расхацецца. — О-о, то выдатна! — карыя вочкі згаслі, і чалавеку, мусіць, адхацелася гаварыць.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рассме́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.
Разм.Перастаць баяцца; асмялець. І пачуўшы ціхі ўздых і казытлівы дотык валасоў, рассмеліўся зусім, .. і прыгарнуў .. [Ніну] да сябе.Адамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расхаце́цца, ‑хочацца; безас.зак.
Перастаць хацецца. Шчыра кажучы, Люся ўжо ледзь не клявала носам, як пад’язджалі да стану. А тут зусім спаць расхацелася.Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
oar
[ɔr]1.
n.
вясло́n.
to rest on one’s oars — пераста́ць працава́ць або́ стара́цца; спачы́ць на ла́ўрах
2.
v.
веслава́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Бастава́ць. Рус.бастова́ть, укр.бастува́ти, польск.bastować. Утварэнне ад ба́ста! ’хопіць!’ (< італ.basta!). Яшчэ ў Даля бастоват́ь значыць ’канчаць, перастаць іграць’. Сучаснае значэнне з’явілася пазней. Гл. Шанскі, 1, Б, 54. Няясныя адносіны (запазычанне з рус. ці паралельныя ўтварэнні) між рус. і іншымі мовамі, дзе ёсць гэта слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перабая́цца, ‑баюся, ‑баішся, ‑баіцца; зак.
Разм. Шмат разоў перажыўшы страх, перастаць баяцца. Смерці ў баі .. [Сотнікаў] не баяўся — перабаяўся ўжо за дзесятак самых безнадзейных выпадкаў.Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перахаце́ць, ‑хачу, ‑хочаш, ‑хоча; зак., чаго або зінф.
Перастаць хацець чаго‑н., страціць жаданне рабіць што‑н.; расхацець. Перахацець есці. Перахацець купацца. Перахацець вады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адбрадзі́ць, ‑браджу, ‑бродзіш, ‑бродзіць; зак.
1.(1і2ас.неўжыв.). Закончыць, перастаць брадзіць (пра піва, квас і пад.).
2. Правесці мяжу на сенакосе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)