азана́тар, ‑а, м.

Прылада для атрымання азону, для азанавання паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэрапла́н, ‑а, м.

Уст. Лятальны апарат, цяжэйшы за паветра; самалёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псіхро́метр, ‑а, м.

Прыбор для вызначэння тэмпературы і вільготнасці паветра.

[Грэч. psychros — халодны і metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыклон,

апарат для ачысткі паветра.

т. 17, с. 144

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вільго́тнасць ж Féuchtigkeit f -;

вільго́тнасць паве́тра Lúftfeuchtigkeit f -, Lúftfeuchte f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

odświeżacz

м. асвяжальнік;

odświeżacz powietrza — асвяжальнік паветра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

klimatyzacja

ж.

1. кандыцыяніраванне паветра;

2. кандыцыянер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zaduch, ~u

м. духата, спёртае паветра, задуха

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́дзьмуць, -му, -меш, -ме; -мі; -муты; зак., што.

1. Выдаліць моцным струменем паветра.

2. Вырабіць шляхам выдзімання (у 2 знач.; спец.).

В. бутэльку.

|| незак. выдзіма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. выдзіма́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аддзіма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

1. Дзьмучы, подыхам адносіць, адганяць назад ці ўбок.

А. пару ад сподачка.

2. Раз-пораз выдыхаць ротам паветра ў часе сну або ў стане фізічных перагрузак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)