набира́ть несов.

1. в разн. знач. набіра́ць;

набира́ть воды́ набіра́ць вады́;

набира́ть но́мер набіра́ць ну́мар;

набира́ть кни́гу набіра́ць кні́гу;

набира́ть ско́рость набіра́ць ху́ткасць;

2. (собирать) збіра́ць; см. набра́ть​ 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

КУ́ХТЫ М. ДРУКА́РНЯ,

прыватная бел. друкарня ў Вільні ў 1906—17, заснаваная друкаром і выдаўцом М.М.Кухтам. Мела права выдаваць кнігі, газеты і часопісы на еўрапейскіх мовах. 23.11.1906 у ёй надрукаваны 1-ы нумар бел. газ. «Наша ніва». Друкавала творы Ф.Багушэвіча, М.Багдановіча, Я.Коласа, К.Буйло, Цёткі, у т.л. верш «Скрыпка беларуская», забаронены царскай цэнзурай. Выдавала бел. календары, зборнікі, спеўнікі з нотамі і інш.

т. 9, с. 63

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

антрэ́

(фр. entree)

1) клоунскі нумар у цырку;

2) выхад аднаго або некалькіх выканаўцаў у балеце;

3) урачысты выхад касцюміраваных персанажаў у бальную залу (у сярэдневяковай Еўропе).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

kolejny

kolejn|y

чарговы; наступны;

~y numer — чарговы нумар;

~e zadania — чарговыя задачы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zagiąć

зак. загнуць; сагнуць;

zagiąć gwóźdź — загнуць цвік;

zagiąć kruczka — выкінуць штуку (нумар)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dziewiątka

ж.

1. дзевятка;

2. дзевяты нумар; дзевятка;

stara dziewiątka — пагард. старая карга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

routine

[,ru:ˈti:n]

1.

n.

1) завядзёнка, руты́на f., усталява́ны пара́дак, шаблён -у m.

2) станда́ртны сцэні́чны ну́мар (выступле́ньне ў сваі́м амплюа́)

2.

adj.

звы́клы, прыня́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gewínner

m -s, -

1) перамо́жца; той, хто вы́йграў

2) ну́мар, на які́ вы́паў вы́йгрыш

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

«БЕЛАРУ́СКАЕ СЛО́ВА»,

газета. Выдавалася ў 1943—44 у Віцебску (друкавалася ў Дзвінску) на бел. мове пад кантролем герм. акупац. улад. Выходзіла 2—3 разы ў месяц. Асноўны змест газеты — інфармацыя аб падзеях на франтах, міжнар. адносінах, пытанні гісторыі Беларусі, нац.-культ. жыцця, адукацыі. Друкавала тэатр. рэцэнзіі, крытычныя агляды бел. л-ры, метадычныя рэкамендацыі для настаўнікаў, маст. творы бел. аўтараў. Выйшаў не менш як 61 нумар.

С.У.Жумар.

т. 2, с. 400

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

адпрацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак.

1. што. Разлічыцца за доўг сваёй працай.

А. за грошы.

2. што. Папрацаваць нейкі час.

А. пяць дзён у полі.

3. Скончыць працаваць; стаць непрыгодным для працы; знасіцца ад працяглага выкарыстання.

А. сваё.

4. што. Надаць чаму-н. канчатковы выгляд; дамагчыся майстэрскага выканання.

А. нумар праграмы.

|| незак. адпрацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае (да 1, 2 і 4 знач.).

|| наз. адпрацо́ўванне, -я, н. (да 1, 2 і 4 знач.) і адпрацо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)