няўча́сны

1. (заўчасны) vórzeitig, (zu) früh;

2. (які адбываецца ў неадпаведны момант) nicht zur ríchtigen Zeit; nicht réchtzeitig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

спача́тку прысл

1. (у першы момант) zuérst, ánfangs;

2. (яшчэ раз, наноў) noch éinmal, von vorn, von néuem

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

watershed [ˈwɔ:təʃed] n.

1. водападзе́л

2. перало́м, мяжа́ памі́ж дзвюма́ эпо́хамі;

a watershed in the history of space перало́мны мо́мант у гісто́рыі касмі́чных дасле́даванняў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мі́талем, мі́талям, мы́талям, мі́тэлем, мі́целлем ’хутка, у момант, мігам, што ёсць сілы’ (Бяльк., ТС, слонім., Жыв. сл.; жытк., Жыв.; рэч., нараўл., Мат. Гом.; Ян.), драг. му́тылём лізтэ (пра адзенне) ’хутка, ушчэнт рвацца, зношвацца’ (Лучыц-Федарэц). Балтызм. Параўн. mituliuoti ’здыхаць’, ’знікаць’, nu‑mituliuoti ’знікнуць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пра́гнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; незак.

Адчуваць моцную прагу да чаго‑н.; моцна жадаць чаго‑н. Нізкія дрэўцы, нядаўна пасаджаныя на набярэжнай, пажаўцелыя, чахлыя. І яны прагнуць свежага паветра і чыстай вады. Лынькоў. [Валодзю] як бы хацелася аддаліць той момант, якога ён даўно прагнуў, момант спаткання з маці. Чорны.

прагну́ць, ‑гну́, ‑гне́ш, ‑гне́; ‑гнём, ‑гняце́; зак., што.

Пры дапамозе чаго‑н. цяжкага зрабіць прагіб, выгіб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nick​1 [nɪk] n.

1. парэ́з; зару́бка, засе́чка, зазу́брына, шчарбі́на

2. the nick BrE, infml турма́, катала́жка;

three years in the nick тры гады́ ў турме́

3. дакла́дны мо́мант

♦

in the (very) nick of time infml якра́з у час/у пару́; у са́мы апо́шні мо́мант;

in good nick infml у до́брым ста́не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рама́тусны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Рэўматычны. Рады на момант заварушыліся: хто натужна стараўся выпрастаць горб, хто ўцягваў у сябе адвіслы жывот, хто распраўляў раматусную спіну. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засячы́¹ і засе́кчы¹, -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; засе́к, -кла; -сячы́; засе́чаны; зак., што.

1. Зрабіць сякерай выемку ў чым-н., на чым-н.

З. дрэва.

2. Пра каня: на хаду параніць адной нагой другую.

Конь засек нагу.

3. Адзначыць момант чаго-н., а таксама вызначыць пункт, месцазнаходжанне чаго-н.

З. час вылету.

З. курс карабля.

|| незак. засяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

экспро́мт

(лац. expromtus = гатовы)

невялікі верш, музычны твор, кароткая прамова, створаныя адразу, у момант выканання.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

гараско́п

(гр. horoskopos = які назірае час)

табліца размяшчэння планет і зорак у пэўны момант часу, якая выкарыстоўваецца для прадказанняў лёсу чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)