нечаса́ны 1 і нячэ́саны 1, ‑ая, ‑ае.

Якога не часалі; раскудлачаны. Нечасаныя валасы. Нячэсаны лён.

нечаса́ны 2 і нячэ́саны 2, ‑ая, ‑ае.

Не апрацаваны часаннем. Нечасаныя бярвёны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разу́ха, ‑і, ДМ ‑зусе, ж.

Травяністая расліна сямейства крыжакветных. [Леў Раманавіч:] Паўзлі імхі па сенажаці, разуха-асака наступала з балот, зязюльчын лён ды мудранка адваёўвалі сабе прасторы. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прачэ́сваць bkämmen vt; drchhecheln vt (лён); drchkämmen vt (тс. перан.);

прачэ́сваць лес den Wald drchkämmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падасява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Дасеяць што‑н. у многіх месцах. // (1 і 2 ас. адз. не ўжыв.). Завяршыць сяўбу — пра ўсіх, многіх. Падасявалі лён усе брыгады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лінале́навы

(ад лац. linum = лён + oleum = алей);

л-ая кіслата — арганічнае злучэнне аліфатычнага рада, бясколерная вадкасць, якая з’яўляецца састаўной часткай высыхаючых алеяў, служыць асновай натуральнай аліфы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

от, часціца.

Разм. Вось. Алене было прыемна, што жанкі хваляць лён, а от што пра тату гавораць — не падабалася. Чарнышэвіч. [Аканом:] — От, калі маеце час, дык сядайце і паедзем. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамачы́ць, ‑мачу, ‑мочыш, ‑мочыць; зак.

1. што. Сапсаваць, пазбавіць якіх‑н. якасцей празмерным мачэннем. Перамачыць лён.

2. каго-што. Намачыць усё, многае або ўсіх, многіх. Дождж перамачыў усю вопратку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лініна́ ’сцяблінка льну’ (міёр., Нар. словатв.). З ільні́на. Да лён (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

атрапа́ць сов.

1. (лён, пеньку и т.п.) вы́трепать;

2. (очистить от пыли, крошек и т.п.) отряхну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адтрапа́ць сов.

1. (очистить трепанием) оттрепа́ть;

2. ко́нчить трепа́ть (лён, пеньку);

3. разг. (пройти пешком) отмаха́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)