пралама́цца, 1 і 2
1. Ламаючыся, утварыць у сабе адтуліну, дзірку.
2. Змяніць свой напрамак пры пераходзе з аднаго фізічнага асяроддзя ў другое (
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пралама́цца, 1 і 2
1. Ламаючыся, утварыць у сабе адтуліну, дзірку.
2. Змяніць свой напрамак пры пераходзе з аднаго фізічнага асяроддзя ў другое (
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выга́рына, ‑ы,
Тое, што і выгар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мільга́ (м.) ’дробны, крохкі
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гляцыяло́гія
(ад
навука, якая вывучае паходжанне, фізічныя ўласцівасці, развіццё, геаграфічнае пашырэнне леднікоў і магчымасці іх гаспадарчага выкарыстання.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
крыёметр
(ад
прыбор для вымярэння тэмпературы зацвярдзення чыстага растваральніку і растварэння ў ім даследуемага рэчыва.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
шаро́ш Тонкі
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
◎ Пля́сніца 1 ’від рыбалоўнай сеткі’ (
◎ Пля́сніца 2 ’ільдзіна, крыга’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
treacherous
а) здра́длівы; прада́жны, верало́мны (пра чалаве́ка, учы́нак)
б) няпэ́ўны, падма́нлівы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дрэйфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе;
1. Рухацца пад дзеяннем ветру або цячэння (пра
2. Адхіляцца ад узятага курсу пад дзеяннем чаго‑н. (пра судна, самалёт).
3. Манеўруючы парусамі, заставацца прыблізна на адным месцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БЯЛЫ́НІЦКІ МАСТА́ЦКІ МУЗЕ́Й імя В.К.Бялыніцкага-Бірулі. Адкрыты 29.5.1970 у
(1996). Экспануюцца творы Бялыніцкага-Бірулі («
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)