*Мадзёхала, драг. модёхало ’той, хто корпаецца, павольна робіць, рухаецца’ (Нар. лекс.) < мадохацца ’вазіцца’ (гродз., Сцяшк. Сл.), мо̂до́хатысь, модёхатыся ’корпацца, ледзь рухацца’ (Нар. лекс.). Да му́дзіць ’рабіць павольна’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Траха́ ‘трошкі’ (Шат., Жд. 2, 3, Др.-Падб., Гарэц., ТС), ‘ледзьве’ (навагр., Сл. ПЗБ), ‘амаль, ледзь’ (Жд. 2, Мал., Федар. 7; капыл., Жыв. сл.; ашм., Стан.). Гл. тро́хі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нездаво́ленне, ‑я, н.

Разм. Тое, што і нездавальненне. Па твары.. прабегла ледзь улоўная рыса нездаволення. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Перажыць, перацярпець многае. Вайну і пасляваенную разруху ледзь ператрывалі. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сасле́пу, прысл.

Тое, што і сослепу. Ледзь не зайшоўся ў крыку начальнік паліцыі выстраліў саслепу. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ледзьве, ледзь, траха, насілу; мала (абл.) □ на валаску

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

абвалачы́ся сов.

1. обволо́чься;

2. разг. обойти́ (с трудом);

ледзь ~ло́кся вако́л бало́та — с трудо́м обошёл вокру́г боло́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

dúrchfressen

*

1.

vt праяда́ць, раз’яда́ць, прагрыза́ць

2.

(sich)

разм. перабіва́цца, ледзь утры́мліваць сябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

schier

1.

a чы́сты, без пры́месі

2.

adv ама́ль; ледзь было́; не про́ста

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дыша́ть несов., прям., перен. ды́хаць;

◊

на ла́дан дыша́ть ледзь ды́хаць, на ла́дан ды́хаць;

кто чем ды́шит хто чым ды́ша;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)