асмалі́цца сов.

1. опали́ться;

а. каля́ агню́ — опали́ться у костра́;

2. обу́глиться;

пале́на ~лі́лася — поле́но обу́глилось

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

це́рціся, тру́ся, трэ́шся, трэ́цца; тро́мся, траце́ся, тру́цца; цёрся, цёрлася; тры́ся; незак.

1. Церці сябе чым-н.

Ц. ручніком.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Рухацца, дакранаючыся да паверхні іншага прадмета.

Крыгі церліся адна аб адну.

Змазаць дэталі машыны, каб не церліся.

3. перан. Знаходзіцца дзе-н., каля каго-н. без пэўнага занятку, ацірацца (разм.).

Хлапчукі церліся каля машыны.

|| зак. паце́рціся, патру́ся, патрэ́шся, патрэ́цца; патро́мся, патраце́ся, патру́цца; патры́ся.

|| аднакр. цярну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, церняце́ся, -ну́цца; -ні́ся (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папрыстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.

1. што. Прыставіць, прысланіць да каго-, чаго-н. усё, многае.

П. жэрдзе да страхі.

2. каго (што). Прызначыць быць дзе-н., каля каго-н. — пра ўсіх, многіх.

П. вартавых да затрыманых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

близ предлог с род. паблі́зу (каго, чаго, ад каго, чаго), каля́ (каго, чаго), блі́зка (каго, чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дазвані́цца разм.

1. j-n (telefónisch) erréichen;

2. (каля дзвярэй) klíngeln, bis geöffnet wird

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

намачы́цца, ‑мачуся, ‑мочышся, ‑мочыцца; зак.

Разм. Стаць мокрым, сырым; прамачыцца. Каля вады намочышся, каля агню апячэшся. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ато́жылак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м.

1. Малады парастак расліны.

Каля дрэва з’явілася многа атожылкаў.

2. Адгалінаванне руданоснай жылы.

3. перан. Пра патомка, нашчадка.

Дзеці, унукі — нашы атожылкі.

|| прым. ато́жылкавы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ту́паць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Стукаць, біць нагой (нагамі) аб зямлю, падлогу і пад.

Т. нагамі.

2. Хадзіць (разм.).

Маці тупала каля печы.

|| аднакр. ту́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні (да 1 знач.).

|| наз. ту́панне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Царква Пакрова на Нерлі (каля Уладзіміра) 1/472—473 (укл.), 475

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

цырка́дны

(ад лац. circa = каля + dies = дзень)

біял. звязаны з перыядам, які займае каля сутак часу (гл. цыркарытмы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)