ту́паць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Стукаць, біць нагой (нагамі) аб зямлю, падлогу і пад.

Т. нагамі.

2. Хадзіць (разм.).

Маці тупала каля печы.

|| аднакр. ту́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні (да 1 знач.).

|| наз. ту́панне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)