убялі́ць

1. (добра выбеліць) sehr gut wißen, blichen vt;

2. (пакрыць белым) mit Weiß bedcken;

3. (запэцкаць белым) mit Weiß beschmeren [verschmeren]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абрабі́ць, абрабля́ць

1. (апрацаваць) berbeiten vt; in rdnung brngen* (прывесці ў парадак);

2. разм. (запэцкаць) verschmtzen vt, beschmtzen vt; schmtzig mchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dirty

[ˈdɜ:rti]

1.

adj.

1) запэ́цканы; нячы́сты, бру́дны

2) ні́зкі, по́длы

He played dirty tricks on me — Ён зрабіў мне паску́дзтва

3) непрысто́йны, брыдкі́ (пра сло́вы)

2.

v.t.

забру́дзіць, запэ́цкаць

3.

v.i.

запэ́цкацца, забру́дзіцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́рабіць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., што.

1. Зрабіць, выпрацаваць з чаго-н.; выпусціць.

Завод вырабіў многа станкоў.

2. Апрацаваць дубленнем.

В. авечую шкуру.

3. Выканаць пэўную колькасць работы; выпрацаваць.

В. норму.

4. Добра падрыхтаваць для пасеву, пасадкі (глебу).

В. поле.

5. Дасканала зрабіць; змайстраваць.

В. ліштвы.

6. Запэцкаць, сапсаваць што-н. неахайным абыходжаннем (разм.).

В. паліто ў смалу.

|| незак. вырабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. вы́раб, -у, м. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

урабі́ць разм.

1. (запэцкаць) beschmeren vt, beschmtzen vt;

2. гл. урабляць;

3. (уставіць куды-н., умацаваць) instellen vt, insetzen vt, inbauen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́мазаць, ‑мажу, ‑мажаш, ‑мажа; заг. вымаж; зак., што.

1. Намазаць, нацерці чым‑н. Вымазаць паркет масцікай.

2. у што. Разм. Запэцкаць, замазаць. Вымазаць адзенне ў мел.

3. Разм. Расходаваць на мазанне, націранне. Вымазаць увесь вазелін. // Зняць, ачысціць з паверхні чаго‑н. рэшткі масла, смятаны і пад. Вымазаць скавараду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́мурзаць, ‑мурзаю, ‑мурзаеш, ‑мурзае; зак., каго-што.

Разм. Вымазаць, запэцкаць (звычайна твар). Дзядзька Яўмен як утарапіўся ў свае вымурзаныя ў сівую гліну і чвір боты — вымурзаў ён іх, вядома, там, у той яме, куды мы сабралі абгарэлыя людскія чарапы і косці, — так і сядзеў, застыўшы, нават не варушыўся. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zabagnić

зак.

1. забалоціць; запэцкаць;

2. перан. запусціць;

zabagnić sprawę — запусціць справу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ума́зать сов., прост.

1. (промазать) вы́мазаць, мног. павыма́зваць, ума́заць, мног. паўма́зваць;

2. (запачкать) вы́мазаць, мног. павыма́зваць, ума́заць, мног. паўма́зваць, запэ́цкаць, мног. пазапэ́цкваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́беліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

1. што. Пабяліць што‑н. мелам, вапнай і пад. Выбеліць столь. // Зрабіць белым. Выпаў першы снег. ..Апушыў стрэхі, выбеліў вуліцы. Машара.

2. каго-што, у што. Разм. Запэцкаць чым‑н. белым. Выбеліць спяцоўку ў вапну.

3. што. Надаць святлейшы колер хімічнай або фізічнай апрацоўкай. Выбеліць палотны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)