Verbum

запэ́цкаць beschmíeren vt, beschmútzen vt, besúdeln vt;

запэ́цкаць сваё імя́ séinen Námen beflécken [besúdeln]

спля́міць beflécken vt; besúdeln vt (запэцкаць);

спля́міць сваё імя́ séinen Námen beflécken [besúdeln]

спаску́дзіць разм.

1. (запэцкаць) verúnreinigen vt, beschmútzen vt, schmútzig máchen; beflécken vt (плямамі);

2. (сапсаваць) verdérben* vt; verschándeln vt (скалечыць)

зака́паць

1. (запэцкаць) voll trópfen; voll sprítzen, besprítzen vt (запырскаць);

2. (лякарства) trópfen vt;

3. (пачаць капаць) ánfangen* zu trópfen [tröpfeln]

убялі́ць

1. (добра выбеліць) sehr gut wéißen, bléichen vt;

2. (пакрыць белым) mit Weiß bedécken;

3. (запэцкаць белым) mit Weiß beschmíeren [verschmíeren]

абрабі́ць, абрабля́ць

1. (апрацаваць) beárbeiten vt; in Órdnung bríngen* (прывесці ў парадак);

2. разм. (запэцкаць) verschmútzen vt, beschmútzen vt; schmútzig máchen

урабі́ць разм.

1. (запэцкаць) beschmíeren vt, beschmútzen vt;

2. гл. урабляць;

3. (уставіць куды-н., умацаваць) éinstellen vt, éinsetzen vt, éinbauen vt

вы́качаць, выка́чваць

1. (бялізну і г. д.) mángeln vt;

2. разм. (у што-н.) éinrollen vt; wénden* vt (у муку);

3. (запэцкаць) beschmútzen vt, schmútzig máchen

зма́заць, зма́зваць

1. (памазаць) éinschmieren vt;

зма́заць тлу́шчам (éin)fétten vt;

зма́заць але́ем (éin)ölen vt;

зма́заць го́рла den Hals [die Kéhle] pínseln;

2. разм. (запэцкаць) beschmútzen vt, schmútzig máchen; beflécken vt (плямамі)