jurywoman [ˈdʒʊəriwʊmən] n. (pl.-women) жанчы́на – член суда́ прыся́жных, журы́ або́ судзе́йскай кале́гіi

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ravishing [ˈrævɪʃɪŋ] adj. чаро́ўны, цудо́ўны; абая́льны;

a ravishing young woman прыва́бная малада́я жанчы́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

няве́ста, -ы, ДМ -сце, мн. -ы, -ве́ст, ж.

1. Дзяўчына або жанчына, якая выходзіць замуж; маладая.

Жаніх і н.

2. Дзяўчына, якая дасягнула шлюбнага ўзросту.

У суседкі дачка ўжо н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уплы́сці і уплы́ць, -ыву́, -ыве́ш, -ыве́; -ывём, -ывяце́, -ыву́ць; -ы́ў, -ыла́, -ло́; -ыві́; зак., у што.

Заплысці ўнутр.

У. ў заліў.

У пакой уплыла жанчына (перан.).

|| незак. уплыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мужазабо́йца, ‑ы, ж.

Жанчына, якая забіла свайго мужа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неруха́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Непаваротлівы, марудлівы. Нерухавая жанчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аліме́нтшчыца, ‑ы, ж.

Разм. Жанчына, якая плаціць аліменты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chairwoman

[ˈtʃer,wʊmən]

n., pl. -women

старшыня́ f. (жанчы́на)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

streetwalker

[ˈstri:t,wɔkər]

n.

прастыту́тка, ву́лічная жанчы́на, ву́лічны мужчы́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ма́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

1. гл. мама.

2. Жанчына, якая корміць грудзьмі чужое дзіця.

|| прым. ма́мчын, -а (разм.).

Мамчына хустка.

◊

Мамчын сынок (іран.) — распешчаны хлапчук, малады чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)