Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Wínzigkeit
f -, -en
1) крыха́, драбні́ца, дро́бязь, драбо́к
2) pl дро́бязь; глу́пства
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Áusbund
m -(e)s, - bünde пры́клад, верх (дасканаласці, дасціпнасці, глупства і г.д.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Fírlefanz
m -es, -e
1) бала́канне; дро́бязі, глу́пства
2) жарт. пу́дзіла гаро́хавае
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Не́смысел ’неразумны, неразважлівы’: Ены обидва несмысли (Нас.), рус.пск., смал.нёсмысел ’дурны, бесталковы’ маюць фармальныя паралелі ў славен.nesmisel ’глупства, лухта, бязглуздзіца’, серб.-харв.не̏смисао ’тс’. Відаць, самастойныя ўтварэнні ад дзеясловаў тыпу смысліць ’разумець’ (славен.smisliti, серб.-харв.смислити ’тс’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
несусве́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які здзіўляе сваёй недарэчнасцю, бязглуздзіцай. Вера са страхам пазірала за Любкай, адчуваючы, што тая нагаворыць несусветнага глупства.Лынькоў.Несусветная мешаніна цытат, лозунгаў, фраз, чутых ад лектараў і дакладчыкаў, запаўняла Верыну галаву.Асіпенка.
2. Вельмі моцны ў сваім праяўленні, незвычайны. Несусветная гарачыня. □ Марына Паўлаўна стала ў парозе, ашаломленая несусветным Галілеевым гармідарам.Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
mleć
незак. малоць;
mleć językiem — малоць лухту; вярзці лухту; плесці глупства
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
pytlować
незак.
1. пытляваць;
2.перан.разм. малоць лухту, плесці глупства
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
pierdolić
pierdol|ić
незак.вульг. плесці глупства;
nie pierdolić! — не трындзі!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
непатрэ́бшчына, ‑ы, ж.
Разм.
1. Тое, у чым няма патрэбы, неабходнасці. Нельга, каб пачатак у апавяданні быў вялы, доўгі, загрува[шч]аны ўсякай непатрэбшчынай.Скрыган.// Непатрэбныя рэчы, хлам. Стары хляўчук быў застаўлены каністрамі, вёдрамі, завалены рознай непатрэбшчынай.Ваданосаў.
2.Глупства, бязглуздзіца, лухта. Трэба было перапыніць Яўгена, не даць нагаварыць непатрэбшчыны.Савіцкі.[Арцём Іванавіч] ішоў, а ў галаву лезла ўсялякая непатрэбшчына.Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)