polarize

[ˈpoʊləraɪz]

v.

палярызава́ць, выкліка́ць палярыза́цыю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

raise a doubt

вы́клікаць су́мнеў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ring for

выкліка́ць каго́ званко́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

seed clouds

шту́чна выкліка́ць дождж

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

інспірава́ць

(лац. inspirare)

нагаворамі, падбухторваннем выклікаць што-н. (напр. і. пратэст).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

індуцы́раваць

(лац. inducere)

выклікаць выпрамяненне атамаў або малекул уздзеяннем знешняга электрамагнітнага поля.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

канцэраге́нны

(ад канцэр + -генны)

здольны выклікаць злаякасныя пухліны (напр. к-ае рэчыва).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Напастыра́цца ’частымі дробязнымі сваркамі выклікаць непрыязныя да сябе адносіны, апастыляцца’ (Нар. сл.). Гл. настырдцца ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

караба́ціць, -ба́чу, -ба́ціш, -ба́ціць; незак.

1. што. Рабіць карабатым.

2. перан., каго (што). Выклікаць непрыемнае пачуццё.

|| зак. пакараба́ціць, -ба́чу, -ба́ціш, -ба́ціць; -ба́чаны (да 1 знач.) і скараба́ціць, -ба́чу, -ба́ціш, -ба́ціць; -ба́чаны (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́дзьмухаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Дзьмухаючы, выдаліць адкуль-н. (пыл, парушыны і пад.).

В. попел з люлькі.

2. Дзьмухаючы на вуголле, выклікаць з’яўленне полымя.

В. агонь.

|| незак. выдзьму́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)