БАРКУ́Н Міхаіл Аляксеевіч
(н. 20.3.1948, Мінск),
бел. вучоны ў галіне электрасувязі. Канд. тэхн. н. (1982). Скончыў Мінскі радыётэхн. ін-т (1972), дзе і працаваў. З 1993 рэктар Вышэйшага каледжа сувязі. Навук. працы па тэорыі кіравання ў тэхніцы звышвысокіх ваганняў, сістэмах і сетках электрасувязі, лічбавых сістэмах камутацыі. Аўтар вучэбных дапаможнікаў для ВНУ.
Тв.:
Цифровые автоматические телефонные станции. Мн., 1990.
т. 2, с. 310
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
БАРМІ́Н Уладзімір Паўлавіч
(н. 17.3.1909, Масква),
савецкі вучоны-механік. Акад. АН СССР (1966). Герой Сац. Працы (1956). У 1930 скончыў Маскоўскае вышэйшае тэхн. вучылішча, дзе працаваў (з 1960 праф.). Асн. працы па кампрэсарабудаванні, халадзільнай тэхніцы, машынабудаванні, механіцы, стартавых комплексах ракет. Аўтар адкрыццяў і вынаходстваў у галіне механікі і машынабудавання. Ленінская прэмія 1957. Дзярж. прэмія СССР 1943, 1967, 1977.
т. 2, с. 310
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
БАСМА́НАЎ Іван Антонавіч
(26.10.1917, пас. Амутнінск Удмурцкай Рэспублікі — 5.7.1974),
бел. вучоны-эканаміст. Д-р эканам. н. (1970), праф. (1971). Скончыў Бел. ін-т нар. гаспадаркі (1957). З 1946 на Мінскім трактарным з-дзе, з 1963 у Бел. ін-це нар. гаспадаркі. Асн. працы па пытаннях бухгалтарскага ўліку, калькулявання і сабекошту прамысл. прадукцыі, эканомікі машынабудавання, эканам. аналізу.
т. 2, с. 341
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
А́НДЭРСАН Мікалай Іванавіч
(24.9.1845, Эстляндская губ. — 1907),
вучоны-мовазнавец, гісторык навукі. Чл.-супрацоўнік Рас. геагр. т-ва (з 1889). Скончыў Тартускі ун-т (1870). У 1872—94 выкладаў стараж. мовы ў Мінскай гімназіі, у 1894—97 праф. Казанскага ун-та. Навук. працы па гісторыі фін. мовы. Аўтар кн. «Аб найстаражытнейшых школах чалавечага роду» (Мн., 1886).
В.А.Гапоненка.
т. 1, с. 364
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
БЯЛО́Ў Аляксандр Фёдаравіч
(н. 28.3.1906, с. Папоўка Смаленскай вобл.),
савецкі вучоны ў галіне металургіі. Акад. АН СССР (1972), Герой Сац. Працы (1966). Скончыў Маскоўскую горную акадэмію (1929). З 1962 дырэктар Усесаюзнага НДІ лёгкіх сплаваў. Навук. працы па тэхнал. працэсах ліцця металаў, пластычнай дэфармацыі і тэрмічнай апрацоўцы лёгкіх і спец. сплаваў. Ленінская прэмія 1964. Дзярж. прэмія СССР 1943, 1946, 1949.
т. 3, с. 400
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
БЯЛЯ́ЕЎ Васіль Іванавіч
(н. 3.1.1926, Мінск),
бел. вучоны ў галіне металазнаўства. Д-р тэхн. н. (1970), праф. (1972). Скончыў Бел. політэхн. ін-т (1948). З 1951 у Бел. політэхн. акадэміі. Навук. працы па мех. і тэхнал. уласцівасцях металаў, па кантактным узаемадзеянні металаў і сплаваў.
Тв.:
Высокоскоростная деформация металлов. Мн., 1976 (у сааўт.);
Диаграмма состояния железоуглеродистых сплавов. Мн., 1992.
т. 3, с. 404
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
БЛОХ Ісідар Рыгоравіч
(18.9.1888, Варшава — 10.3.1958),
бел. вучоны ў галіне тарфяной прам-сці. Чл.-кар. АН Беларусі (1940), праф. (1939). Скончыў Маскоўскае Вышэйшае тэхн. вучылішча (1916). З 1932 у Бел. тарфяным, потым Політэхн. ін-тах, з 1940 у Ін-це торфу АН Беларусі. З 1941 у Маскве. Навук. працы па тэорыі, канструяванні і разліку тарфяных машын.
т. 3, с. 196
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
БРАГІ́НСКІ Барыс Маркавіч
(17.1.1926, г. Кіеў — 30.8.1972),
бел. вучоны-тэрапеўт і вітамінолаг. Д-р мед. н. (1969), праф. (1970). Скончыў Кіеўскі мед. ін-т (1947). З 1963 у Гродзенскім мед. ін-це. Навук. працы па клінічнай вітаміналогіі, паталогіі печані, атэрасклератычных пашкоджаннях сасудаў і сэрца.
Тв.:
Роль витаминов в патогенезе и лечении атеросклероза и гипертонической болезни. Мн., 1973.
т. 3, с. 227
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
ВЯТЧА́ННІКАЎ Кім Аляксандравіч
(9.5.1924, в. Рэпкі Валынскай вобл., Украіна — 13.12.1981),
бел. вучоны ў галіне санітарыі і гігіены. Д-р мед. н. (1972). Скончыў Мінскі мед. ін-т (1957). З 1957 у Бел. сан.-гігіенічным НДІ, з 1972 у Бел. акадэміі фіз. выхавання і спорту. Навук. працы па даследаванні таксікалогіі інсектыцыдаў, эксперым. тэрапіі атручэння фосфарарганічнымі злучэннямі, спартыўнай гігіене.
т. 4, с. 404
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
ГАБРЫЛО́ВІЧ Майсей Альбертавіч
(3.10.1912, Рыга — 8.4.1968),
бел. вучоны ў галіне гігіены. Д-р мед. н. (1964), праф. (1965). Скончыў Мінскі мед. ін-т (1934). З 1943 працаваў у ім, з 1960 у Бел. ін-це ўдасканалення ўрачоў. Навук. працы па гігіене, планіроўцы сельскіх нас. пунктаў, камунальнай гаспадарцы.
Тв.:
Санітарная ахова глебы. Мн., 1959;
Благоустройсгво села. Мн., 1966.
т. 4, с. 413
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)