вучо́ны

1. (пра чалавека) gelhrt;

2. (у адносінах да навукі) gelhrt, wssenschaftlich;

вучо́нае грама́дства wssenschaftliche Gesllschaft;

вучо́ная ступе́нь akadmischer Grad;

вучо́нае зва́нне Professrentitel m -s, -;

3. (дрэсіраваны) bgerichtet, dressert;

4. у знач наз м Gelhrte (sub) m -n, -n, Wssenschaftler m -s, -;

сусве́тны вучо́ны ein Gelhrter von Wltruhm

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

навуко́вец м гл вучоны 4.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

learned

[ˈlɜ:rnəd]

adj.

вучо́ны, адукава́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Wrtschaftswissenschaftler

m -s, - вучо́ны-эканамі́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erudite

[ˈerjədaɪt]

adj.

вучо́ны, начы́таны, з эруды́цыяй

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Wssenschaftler

m -s, - навуко́вец, навуко́вы супрацо́ўнік, вучо́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stbengelehrte

sub m -n, -n кабіне́тны вучо́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gelhrte

sub m -n, -n вучо́ны, навуко́вец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кабіне́тны Kabintt(s)-;

кабіне́тны вучо́ны Stbengelehrte (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Fchgelehrte

sub m, f -n, -n вучо́ны-спецыялі́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)