во́ля, ‑і, ж.

1. Свядомае і мэтанакіраванае рэгуляванне чалавекам сваёй дзейнасці. Сіла волі. Цвёрдая воля. □ І сэрцы, і воля, І думы народа Злучыліся ў плыні адной. Колас. Пад дажджом, на ветры і холадзе працавалі маладыя будаўнікі, гартуючы сваю волю і выпрабоўваючы вытрымку. Грахоўскі. // да чаго. Упартае імкненне дасягнуць чаго‑н. Воля да перамогі. □ Не зламала вайна ды і не магла зламаць волі савецкіх людзей да жыцця, іх веры ў будучыню. Краўчанка.

2. Жаданне, патрабаванне. Дыктаваць сваю волю. Апошняя воля. Не па сваёй волі. □ Дзікі крык вырваўся сам проці волі Васіля. Колас.

3. Улада, права. Тут ужо ваша воля. □ [Юрка] перастаў адчуваць матчыну волю над сабою. Карпаў.

4. Свабода, незалежнасць; проціл. няволя. І ўсё, што ў нас святога ёсць — Радзіма, воля, слава, чэсць, — Мы пранясём праз гром, агонь. Колас. Ідзі пад сцягам баявым За волю ў бой крывавы. Бялевіч.

5. Гіст. Вызваленне ад прыгоннай залежнасці. Купіць волю.

6. Магчымасць дзейнічаць самастойна.

7. Становішча, пры якім жыццё чалавека, жывёл, птушак не абмежавана ўмовамі зняволення. Выйсці на волю. Выпусціць жураўля на волю.

8. Прастор, прыволле, раздолле. Рэкі разбурылі прыстасаванні, якімі людзі запаланілі іх, і вырваліся на волю. Самуйлёнак. Такая шыр бязмежная,.. Што крок, то волі знак! Колас.

•••

Вольнаму воля гл. вольны.

Вольная воля — нічым неабмежаваная свабода.

Воля ваша — рабіце, як лічыце патрэбным.

Даць волю каму-чаму гл. даць.

Даць волю рукам гл. даць.

Жалезная воля — непахісная, нязломная воля.

Людзі добрай волі гл. людзі.

На волю лёсу — без падтрымкі, без дапамогі, без нагляду.

Па добрай волі, добрая воля — без прымусу, добраахвотна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непра́вый

1. (несправедливый) несправядлі́вы; (неправильный) няпра́вільны; (не резонный) няслу́шны;

непра́вый суд несправядлі́вы суд;

2. (заблуждающийся) быть непра́вым не мець ра́цыі; (ошибаться) памыля́цца;

ты непра́в, вы непра́вы пра́ўда не твая́ (ты не ма́еш ра́цыі, ты памыля́ешся), пра́ўда не ва́ша (вы не ма́еце ра́цыі, вы памыля́ецеся); см. пра́вый​II 2, 3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

feeling [ˈfi:lɪŋ] n.

1. (of) пачуццё, адчува́нне;

a feeling of pain/hunger адчува́нне бо́лю/го́ладу

2. (of) пачуццё; эмо́цыя;

good feelings добразычлі́васць;

bad/ill feeling(s) злосць; недаве́р;

hard feelings кры́ўда;

No hard feelings! Не крыўдуй!; Я не крыўдую;

mixed feelings змяша́ныя пачу́цці;

hurt smb.’s feelings кры́ўдзіць каго́-н.

3. (on, about) ду́мка; ура́жанне; ста́ўленне;

What are your feelings abo ut his proposal? Якая ваша думка наконт яго прапановы?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

choose [tʃu:z] v. (chose, chosen)

1. выбіра́ць, адбіра́ць, падбіра́ць

2. аддава́ць перава́гу, лічы́ць за ле́пшае; выраша́ць; лічы́ць неабхо́дным;

Choose for yourself. Вырашай(це) сам(і);

cannot choose but паві́нен, вы́мушаны;

I cannot choose but agree. Мне нічога іншага не застаецца, як згадзіцца.

3. infml хаце́ць, жада́ць; (Do) just as you choose. (Рабіце) як хочаце. Воля ваша.

♦

there’s nothing/not much/little to choose between A and B яны́ адно́лькавыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пра́вда в разн. знач. пра́ўда, -ды ж., мн. нет;

◊

ве́рой и пра́вдой (служи́ть) ве́рай і пра́ўдай (служы́ць);

все́ми пра́вдами и непра́вдами усі́мі пра́ўдамі і няпра́ўдамі;

смотре́ть пра́вде в глаза́ глядзе́ць пра́ўдзе ў во́чы;

по пра́вде говоря́ (сказа́ть) па пра́ўдзе ка́жучы (сказа́ць);

пра́вда-ма́тка пра́ўда-ма́тка;

пра́вду-ма́тку ре́зать пра́ўду-ма́тку рэ́заць;

что пра́вда, то пра́вда што пра́ўда, то пра́ўда;

пра́вду иска́ть пра́ўды шука́ць;

чи́стая пра́вда чы́стая пра́ўда;

ва́ша пра́вда ва́ша пра́ўда;

доби́ться пра́вды дайсці́ (дабі́цца) пра́ўды;

в нога́х пра́вды нет погов. у нага́х пра́ўды няма́; но́гі для даро́гі;

пра́вда глаза́ ко́лет посл. пра́ўда во́чы ко́ле;

что пра́вда, то не грех посл. што пра́ўда, то не грэх;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

refer [rɪˈfɜ:] v. (to)

1. пасыла́ць, адсыла́ць (да каго-н./чаго-н.);

I referred him to the secretary. Я паслаў яго да сакратара.

2. звярта́цца (па дапамогу і да т.п.);

I shall have to refer to the Board. Я буду вымушаны звярнуцца ў праўленне.

3. спраўля́цца; карыста́цца даве́днікам і да т.п.

4. спасыла́цца (на каго-н./што-н.);

referring to your letter спасыла́ючыся на ва́ша пісьмо́

5. упаміна́ць, гавары́ць (пра каго-н./што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

game​1 [geɪm] n.

1. гульня́;

a game of hide-andseek гульня́ ў хо́ванкі;

Let’s play a game of cards. Давайце згуляем у карты;

the Olуmpic Games Алімпі́йскія гу́льні

2. па́ртыя; гейм

3. infml спра́ва;

I’m new to this game. Я навічок у гэтай справе.

4. infml наме́р; хі́трыкі;

What is his game? Які ў яго намер?/сакрэтны план?

5. дзічы́на

♦

the game is up BrE, infml гульня́ ско́нчана, ва́ша ка́рта бі́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

here [hɪə] adv.

1. тут; сюды́

2. цяпе́р, у гэ́ты мо́мант

3. вось (паказваючы або прапануючы што-н.)

♦

here and there там і сям; то там, то сям; туды́ і сюды́;

here, there and everywhere усю́ды;

neither here nor there неісто́тна;

Here goes! infml Ну, пайшлі/паехалі!; Хай будзе, што будзе!; Узяліся!; Пачалі!;

Here’s to you! За ваша здароўе!;

Here they come. Вось і яны;

Here you are./Here you go. Вось вазьміце, калі ласка.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ула́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Права кіравання дзяржавай; форма палітычнага кіравання, панавання. Прыйсці да ўлады. Савецкая ўлада. □ Мір і братанне!.. Улада — Саветам, Шахты — рабочым, Сялянам — зямля. Глебка. // Права і паўнамоцтва дзяржаўных органаў. Заканадаўчая ўлада. Выканаўчая ўлада. □ Усебеларускі з’езд Саветаў аб’явіў, што вышэйшай уладай у рэспубліцы з’яўляецца з’езд Саветаў. «Весці».

2. Кіруючыя дзяржаўныя органы; урад. Саветы — сапраўдная народная ўлада, якая дала народу мір, зямлю і свабоду. Галавач. У будынку райвыканкома Коршак праводзіў нараду з падпольшчыкамі, арганізуючы ў гарадку часовую ўладу. Хадкевіч. // толькі мн. (ула́ды, улад). Асобы з урадавымі паўнамоцтвамі; начальства. [Грузчыкаў] не пускалі на прычал, бо там ужо знаходзіліся належныя ўлады і праводзілі.. следства. Лынькоў.

3. Права і магчымасць распараджацца, кіраваць дзеяннямі, паводзінамі, лёсам каго‑н. Улада старшыні праўлення. Бацькоўская ўлада. □ [Тапурыя:] — «Вольны! — кажа князь, — адпу[ск]аю цябе з-пад свае ўлады сваім княжым словам!» Самуйлёнак. Пазней, калі хворы прыкметна пачаў ачуньваць, я, надзелены ўладай галоўнага ўрача, выканаў яго просьбу і забараніў штодзённыя наведванні яго блізкімі... Васілевіч. [Ірына] раптам адчула, што мае нейкую ўладу над Салаўёвым. Шахавец. / у перан. ужыв. Абуджаюць павагу і самавітыя рухі разліўшчыка, яго спакойна-засяроджаны твар, яго ўлада над агністым металам. Карпаў.

4. перан. Сіла, магутнасць, моцны ўплыў чаго‑н. Улада пачуццяў. Улада зямлі. □ Я пакораны ўладай тваёй, чараўніца-вясна. Звонак.

•••

Перавышэнне ўлады — выкарыстанне правоў, паўнамоцтваў у большай, чым дазволена законам, ступені (пра службовых асоб).

Ва ўладзе; пад уладай чаго — пад уздзеяннем, пад уплывам чаго‑н. І не дарма ж на Палессі Чуў ад сталых я галоў, Што ў жыцці мы, як у лесе — Пад уладай нейкіх слоў. Колас. Прапахла ружамі машына, А я, ва ўладзе ўспамінаў, Смяялася, закрыўшы вочы, Са шчасця баючыся збочыць. Вярба.

Ваша ўлада — рабіце, што хочаце; ваша справа.

Сваёй уладай — на аснове права, дадзенага каму‑н.

Стаць ва ўладзе (на чале ўлады) гл. стаць.

Траціць уладу над сабой гл. траціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак., у чым.

1. Капаючы, разграбаючы, рыцца ў чым‑н. рыхлым, сыпкім. На дарозе ў пяску капаліся нейчыя куры. Рылько. За плотам пад сцяной капаўся ў снезе стары. Карпюк. // Разм. Перакладваючы, перабіраючы, шукаць што‑н. Капацца ў паперах. Капацца ў кішэні. □ Дзяўчаты тэрмінова шылі сабе нейкія старамодныя сукенкі, хлопцы капаліся ў старых бацькоўскіх скрынях у пошуках доўгіх да пят паляшуцкіх дзедаўскіх світак і кажухоў. Краўчанка. // перан. Дэталёва, па дробязях аналізаваць, абдумваць што‑н., унікаць у што‑н. Капацца ў душы. □ Сяльчонку не захацелася далей капацца ў гэтай старой гісторыі. Асіпенка.

2. Разм. Займацца якой‑н. карпатлівай справай, рабіць што‑н. марудна, няўмела; важдацца. [Туляга:] Ваша праца пасоўваецца. Аляксандр Пятровіч. [Гарлахвацкі:] А іменна? [Туляга:] Матэрыялы падбіраю. [Гарлахвацкі:] Доўга капаецеся. Крапіва. [Жонка] капалася каля прыпечку. Бядуля.

3. Паддавацца капанню. Пад пластом шчэбню была мяккая зямля і капалася лёгка, хутка. Краўчанка.

4. Зал. да капа́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)