веры́зм

(іт. verismo, ад лац. verus = праўдзівы)

рэалістычны кірунак у італьянскай літаратуры і мастацтве канца 19 ст., блізкі да натуралізму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

медыева́ль

(фр. médiéval = сярэдневяковы, ад лац. medium aerum = сярэдні век)

друкарскі шрыфт, блізкі па малюнку да лацінскіх шрыфтоў эпохі Адраджэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

міньён

(фр. mignonne)

1) парны бальны танец, блізкі да вальса; 2) невялікі раяль;

3) дробны друкарскі шрыфт, роўны 7 пунктам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

confident

[ˈkɑ:nfɪdənt]

1.

adj.

1) пэ́ўны, перакана́ны

2) саманадзе́йны

3) зана́дта пэ́ўны, зухва́лы

2.

n.

блі́зкі, даве́раны ся́бра; блі́зкая сябро́ўка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

contiguous

[kənˈtɪgjuəs]

adj.

1) суме́жны, прыле́глы

to be contiguous — межава́цца

2) Geom. прыле́глы

contiguous angles — прыле́глыя куты́

3) блі́зкі, сусе́дні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

buddy

[ˈbʌdi]

n., pl. -dies informal

1) блі́зкі ся́бра, кале́га -і m.

2) Sl. хло́пча, бра́це, бра́тка, чалаве́ча (як зваро́т)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

adjacent

[əˈdʒeɪsənt]

adj.

блізкі́; прыле́глы; сусе́дні; суме́жны

The farm adjacent to ours has been sold — Сусе́дняя да нас фа́рма прада́дзеная

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

east​1 [i:st] n. усхо́д;

the Far/Middle East Далёкі/Блі́зкі Усхо́д

♦

East or West home is best ≅ у гасця́х до́бра, а до́ма лепш; до́бра гасцява́ці, а ле́пей у ро́днай ха́це

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ *Но́раччу, норэччу ’настойліва, заўзята’ (ТС). Няясна; зыходны назоўнік *норэч ’ахвота; настойлівасць, заўзятасць’ быў бы блізкі да літ. norėti ’жадаць, хацець’, norėtis ’хацецца’, noras !жаданне, ахвота’, параўн. таксама noriai ’ахвотна’. Ці не сюды ж і славен. norėti ’дурэць, губляць галаву, захапляцца’ і асабліва noriau ’бойкі, гарэзлівы’, якія Бязлай (2, 227) выводзіць з ням. (баварска-аўстрыйскага) Narr, дыял. nęr ’дурны’?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

najbliższy

самы блізкі; найбліжэйшы;

w ~ch dniach — у найбліжэйшыя дні;

w ~m czasie — у найбліжэйшы час

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)