аперацы́йны в разн. знач. операцио́нный;

~нае ўмяша́нне — операцио́нное вмеша́тельство;

а. стол — операцио́нный стол;

а. аддзе́л — (учреждение) операцио́нный отде́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

культпро́п м.

1. ист. (аддзе́л культу́ры і прапага́нды) культпро́п (отде́л культу́ры и пропага́нды);

2. разг. (о человеке) культпро́п

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Trupp

m -s, -s гру́па, гурт; вайск. звяно́, аддзе́л, атра́д, кама́нда

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Gütekontrolle

f -, -n

1) кантро́ль за я́касцю

2) аддзе́л тэхні́чнага кантро́лю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

department [dɪˈpɑ:tmənt] n.

1. аддзе́л; аддзяле́нне

2. дэпарта́мент, міністэ́рства, ве́дамства

3. ка́федра; факультэ́т;

the department of modern languages ка́федра суча́сных моў;

the geography department геаграфі́чны факультэ́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бухгалтэ́рыя ж

1. Búchhaltung f -, Búchführung f -;

2. (аддзел) Búchhaltung f -, -en;

рабо́тнікі бухгалтэ́рыі Búchhaltungskräfte pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

хро́ника в разн. знач. хро́ніка, -кі ж.;

семе́йная хро́ника сяме́йная хро́ніка;

вести́ отде́л хро́ники ве́сці аддзе́л хро́нікі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

канцыля́рыя

(с.-лац. cancellaгіа)

аддзел установы, які займаецца справаводствам, а таксама памяшканне гэтага аддзела.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

фасо́вачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фасоўкі. Фасовачны цэх. // Прызначаны для фасоўкі, які служыць для фасоўкі. Фасовачная машына.

2. у знач. наз. фасо́вачная, ‑ай, ж. Цэх, аддзел і пад., дзе фасуюць. Фасовачная пры аптэцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

архі́ў, -хі́ва, мн. -хі́вы, -хі́ваў, м.

1. Установа, якая зберагае, сістэматызуе і апісвае старадаўнія дакументы, графічныя помнікі мінулага.

Здаць у а. (таксама перан.: прызнаць устарэлым, малапатрэбным).

2. Аддзел установы, дзе захоўваюцца старыя дакументы.

3. Збор рукапісаў, лістоў і пад., што маюць дачыненне да дзейнасці якой-н. установы ці асобы.

А. інстытута.

А.

Якуба Коласа.

|| прым. архі́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)