паўно́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Унесці ўсё, многае або ўсіх, многіх; паўносіць. Мы паўношвалі ўсё ў дом, паскладалі абы-як і дзе папала. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ля́ды ’дрэнны’ (маст., Сцяшк. Сл.), зах.-укр. ле́дий ’тс’, польск. жэшаўск. ladyабы-які’. Відавочна, з польск. мовы, дзе лексема з’яўляецца другасным прыметнікам ад ladaабы які’, якое ўспрымалася як прыметнік ж. р. (Слаўскі, 4, 22).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гарзо́ліць ’балбатаць, гаварыць абы-што’ (Сл. паўн.-зах.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Настрамі́ць (настромі́ць) ’неакуратна налажыць, накідаць абы-як’ (ТС), настрамя́шыць ’скласці абы-як’ (клецк., Жыв. сл.), ’падняць, задраць’ (любан., Жыв. сл.), параўн. палес. настромля́ть вощи́ну ’насаджваць вашчыну на крыжавіну для прываблівання пчол’ (Анох.), укр. настроми́ти ’наткнуць’. Гл. стром, страмля́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сабуго́рыць ’пабудаваць’ (Юрч., Сцяшк. Сл.), ’з-за недахопу сродкаў зрабіць што-небудзь абы як’ (Раст.), ’даглядзець’ (Мат. Гом.). Параўн. у Насовіча буго́рынне ’нагрувашчванне’ < бугор (гл.). Сюды ж і дзеяслоў з першасным значэннем ’пабудаваць абы як, нагрувасціць як бугор’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lbbern

vt

1) хлябта́ць, чмя́каць

2) балбата́ць, вярзці́ абы-што́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lusig

a

1) вашы́вы

2) разм. абы-які́, ва́рты жа́лю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Blödsinn

m -(e)s

1) прыдуркава́тасць

2) бяссэ́нсіца, абы-што́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lbernheit

f -, -en

1) дурно́та; бязглу́здзіца, абы-што́

2) ду́рыкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паспе́ецца, безас. зак.

Разм. Не трэба спяшацца, яшчэ ёсць час. Язэп ведаў гэтую небяспечную, страшную работу [мінёраў]. Ды і час яшчэ трываў. Паспеецца з сяўбой, абы добра размініравалі. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)