Лэмзаць1 ’балбатаць, малоць языком’, ’гаварыць абы што’ (астрав., Сцяшк. Сл.; шальч., Сл. ПЗБ). Запазычана з літ. lem̃zyti ’вярзці, гаварыць абы-што’ (Грынавяцкене, Сл. ПЗБ, 2, 700).

Лэмзаць2 ’аблізваць языком’, ’спрабаваць скубці траву (аб карове)’ (драг. Сл. ПЗБ). Балтызм, параўн. літ. lémžti ’лізаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

perfunctory

[pərˈfʌŋktəri]

adj.

1) павярхо́ўны, мэхані́чны, зро́блены абы́ як

2) нядба́йны

in a perfunctory way — нядба́йна, для прылі́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

lada

I lad|a

ж. прылавак; стойка;

spod ~y — з-пад прылаўка; з-пад крыса

II

любы; кожны;

lada dzień — кожны дзень; у любы дзень;

lada kto — абы-хто;

lada co — абы-што;

lada jaki — абы-які;

nie lada sukces — немалы (вялікі) поспех

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

изю́м м. разы́нкі, -нак, мн., ед. разы́нка, -кі ж.;

не фунт изю́му в знач. сказ. не жа́ртачкі, не абы-што́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Mmpitz

n -es разм.

1) лухта́, абы́-што

2) падма́н, ашука́нства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Tnnef

m -s разм.

1) хло́мазы́, хлам

2) лухта́, абы-што́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Zeugs

n - разм. пагардл.

1) шту́ка, рэч

2) лухта́, абы-што́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Zinnber

m -s кінава́р (мінерал, фарба)

2) разм. лухта́, абы-што́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

бераза́к, ‑у, м.

Абл. Бярэзнік. [Анюта з Васілём] пабудавалі сабе ўжо новую хату і жывуць у самым канцы засценка, у беразаку. Васілевіч. На самым краі лесу фары намацалі воз скіданага абы-як беразаку. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карнаву́хі, ‑ая, ‑ае.

З абрэзаным або пакалечаным вухам. Карнавухі конь. □ А быў ён, Шарык, не з ціхіх.. Брахаў .. нават на жоўтага, карнавухага ката Базыля, абы той трапіў яму па вока. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)