Лэмзаць 1 ’балбатаць, малоць языком’, ’гаварыць
Лэмзаць 2 ’аблізваць языком’, ’спрабаваць скубці траву (аб карове)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лэмзаць 1 ’балбатаць, малоць языком’, ’гаварыць
Лэмзаць 2 ’аблізваць языком’, ’спрабаваць скубці траву (аб карове)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
perfunctory
1) павярхо́ўны, мэхані́чны, зро́блены
2) нядба́йны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
lada
I lad|aлюбы; кожны;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
изю́м
◊
не фунт изю́му
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Múmpitz
1) лухта́,
2) падма́н, ашука́нства
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Tínnef
1) хло́мазы́, хлам
2) лухта́,
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Zeugs
1) шту́ка, рэч
2) лухта́,
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Zinnóber
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
бераза́к, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карнаву́хі, ‑ая, ‑ае.
З абрэзаным або пакалечаным вухам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)