заснава́льнік, ‑а, м.

Той, хто паклаў пачатак чаму‑н., заснаваў што‑н. Заснавальнікі навуковага камунізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адку́пшчык, ‑а, м.

Гіст. Той, хто набыў права на які‑н. від дзяржаўных даходаў, падаткаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрэваапрацо́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто апрацоўвае дрэва, спецыяліст па механічнай апрацоўцы дрэва (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэзінфе́ктар, ‑а, м.

1. Той, хто робіць дэзінфекцыю.

2. Рэчыва, сродак, якія ўжываюцца для дэзінфекцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крышы́льшчык, ‑а, м.

Той, хто крышыць што‑н., прафесіянальна займаецца крышэннем чаго‑н. Крышыльшчык тытуню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́йшчык, ‑а, м.

Той, хто мае свой пай у якой‑н. справе. Пайшчык кааператыўнага таварыства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

найма́льнік, ‑а, м.

Той, хто наймае каго‑н. або што‑н. Наймальнік рабочых. Наймальнік кватэры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыміры́цель, ‑я, м.

Той, хто прымірае каго‑н. з кім‑н. Выступаць у ролі прымірыцеля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сако́льнік, ‑а, м.

Гіст. Той, хто даглядае лоўчых птушак, абучае іх і палюе з імі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сукватара́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Той, хто жыве разам з кім‑н. у адной кватэры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)