invalid2 [ɪnˈvælɪd] adj.

1. няслу́шны, неабгрунтава́ны (доказ, патрабаванне і да т.п.) an invalid argument беспадста́ўны аргуме́нт

2. несапра́ўдны; які́ не ма́е зако́ннай сі́лы (дакумент, дагавор і да т.п.);

The marriage was declared invalid. Шлюб быў прызнаны несапраўдным.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

uneven [ʌnˈi:vn] adj.

1. няро́ўны, крывы́; шурпа́ты;

uneven handwriting кара́вы по́чырк

2. няро́ўны, неўраўнава́жаны;

He is a man of uneven temper. Ён мае неўраўнаважаны характар.

3. нерэгуля́рны, няпра́вільны;

an uneven pul se няро́ўны пульс

4. няцо́тны (пра лік)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

paramount [ˈpærəmaʊnt] adj. fml першара́дны, гало́ўны;

of paramount importance першара́днага значэ́ння;

A balanced budget is of paramount importance. Збалансаваны бюджэт мае першараднае значэнне;

The interests of the consumer should be paramount. Інтарэсы спажыўца павінны ставіцца вышэй за ўсё.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бакала́ўр

(с.-лац. baccalaureus)

першая вучоная ступень, якая прысвойваецца выпускнікам вышэйшай навучальнай установы пасля заканчэння бакалаўрыята, а таксама асоба, якая мае гэту ступень.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дацэ́нт

(лац. docens,-ntis = той, хто вучыць)

вучонае званне выкладчыка вышэйшай навучальнай установы (ніжэйшае за прафесара), а таксама асоба, якая мае гэта званне.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

лаўрэа́т

(лац. laureatus = увенчаны лаўрамі)

званне, якое прысуджаецца за выдатныя заслугі ў галіне навукі, тэхнікі, мастацтва, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

манато́нны

(гр. monotonos = які мае аднолькавае гучанне)

1) аднастайны па тону, інтанацыі (напр. м. спеў);

2) перан. надакучлівы, нудны (напр. м-ае жыццё).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ві́лачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да вілкі (у 1 знач.).

2. Які мае дачыненне да вілак, вілаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амія́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аміяку. Аміячны завод. // Які мае ў сабе аміяк. Аміячная салетра. Аміячная соль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ікраны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае ў сабе ікру. Ікраная рыба.

2. Які мае адносіны да ікры. Ікраная бочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)