эмацыяна́льнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць і стан эмацыянальнага. Эмацыянальнасць музыкі. □ [Яўгенія Васільеўна], па сутнасці, дала паказальны ўрок літаратуры перад нябачнымі вучнямі, паказала, якім духоўным багаццем і эмацыянальнасцю павінен валодаць той, хто выбраў сабе педагагічную ніву. Хадановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Míssstand
m -(e)s, -stände дрэ́нны стан; дэфе́кт, недахо́п; pl непара́дкі, парушэ́нні, непала́дкі
gégen die Míssstände áuftreten* — змага́цца з недахо́памі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
антыферамагнеты́зм
(ад анты- + ферамагнетызм)
магнітны стан рэчыва, пры якім элементарныя магніцікі яго суседніх часціц арыентаваны насустрач адзін другому, што абумоўлівае малую намагнічанасць цела ў цэлым.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
жэлаці́н, жэлаці́на
(фр. gélatine, ад лац. gelatus = застылы)
бялковае рэчыва жывёльнага паходжання, раствор якога пры ахаладжэнні пераходзіць у студзяністы стан; выкарыстоўваецца ў кулінарыі, фатаграфіі, тэхніцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кандэнсава́ць
(лац. condensare = згушчаць)
1) ператвараць пару, газ у вадкі стан;
2) згушчаць што-н. (напр. к. малако);
3) назапашваць што-н. (напр. к. энергію).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кандэнса́цыя
(лац. condensatio)
1) ператварэнне пары, газу ў вадкі стан;
2) згушчэнне, ушчыльненне чаго-н. (напр. к. малака);
3) назапашванне чаго-н. (напр. к. энергіі).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Мдле ’ваніты’ (паст., Сл. ПЗБ), ст.-бел. мдле запазычана са ст.-польск. mdle ’стан слабасці’, ’стан, калі цягне на ваніты’, як і іншыя ст.-бел. мдлети ’млець, слабець’ < ст.-польск. mdleć, мкглый < mgły, мдлый ’аслаблены, вялы, сумны’ (> мдлявый, млявый), ст.-польск. mdły ’тс’, мдлость (XV ст.) < ст.-польск. mdłość (Карскі, Труды, 312; Булыка, Запазыч., 200; Булахаў, Гіст., 130; Жураўскі, Крамко, Зб. Крапіве, 141; Ташыцкі, SFPiSł, 2 (1957), 230–460). Махэк (356), аднак, выводзіць прасл. mьdlěti.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Скалаваце́ць ‘змерзнуць; аканапаць’ (Сцяшк., Сл. ПЗБ). Да скале́ць ‘тс’ з пашырэннем асновы, гл. калець; зыходнае калава́ты ‘цвёрды, як кол’, адкуль калава́цець ‘рабіцца цвёрда-пругкім, нягнуткім’ (ашм., Стан.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
выгна́нне н
1. (дзеянне) Vertréibung f -, Verjágung f -;
2. (стан) Verbánnung f -, Exíl n -s, -e;
быць у выгна́нні in der Verbánnung [im Exíl] lében; verbánnt sein
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
перабе́жка ж вайск Sprung m -(e)s, Sprünge;
рабі́ць перабе́жку sprúngweise vórgehen*, sich sprúngweise vórarbeiten;
ды ста́н цыя перабе́жкі Sprúngweite f -, -n, Sprúngentfernung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)