bird [bɜ:d] n. пту́шка, птах
♦
an old bird стрэ́ляная пту́шка;
be (strictly) for the birds infml ≅ кура́м на смех; не мець ва́ртасці;
the bird has flown пту́шка зні́кла (пра асобу, якая ў вышуку);
a bird in the hand is worth two in the bush ≅ лепш верабе́й у руцэ́, чым го́луб на страсе́;
birds of a feather (flock together) ≅саро́ка саро́ку ба́чыць здалёку; аднаго́ по́ля я́гады;
kill two birds with one stone ≅ адны́м стрэ́лам забі́ць двух зайцо́ў;
the early bird catches the worm ≅ xто ра́на ўстае́, таму́ Бог дае́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
starve [stɑ:v] v.
1. галада́ць, цярпе́ць го́лад; паміра́ць з го́ладу;
starve to death паміра́ць гало́днай сме́рцю
2. мары́ць го́ладам; мець недахо́п (чаго-н.)
3. infml (for) пра́гнуць, жада́ць, паміра́ць ад жада́ння;
The child is starving for affection. Дзіцяці не хапае пяшчоты.
4. infml прагалада́цца;
starve smb. into smth./doing smth. прымуша́ць каго́-н. зрабі́ць што-н., замары́ўшы го́ладам;
What’s for dinner? I’m starving. Што на абед? Я згаладаўся.
♦
be starved of sleep ве́льмі хаце́ць спаць
starve down [ˌstɑˈvˈdaʊn] phr. v. го́ладам зму́сіць зда́цца
starve out [ˌstɑ:vˈaʊt] phr. v. = starve down
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
néigen
1.
vt нахіля́ць, схіля́ць, нагіна́ць
2.
vi мець схі́льнасць
er neigt zu der Méinung, dass… — ён схілцецца ду́маць, што…
er neigt zur Allergíe — ён схі́льны да алергі́і
3.
(sich)
1) схіля́цца, нахіля́цца
2) кла́няцца;
sich j-m zum Gruß ~ — паклані́цца каму́-н. (у знак прывіта́ння)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Fólge
f -, -n
1) вы́нік, рэзульта́т
die ~n trágen* — адка́зваць за вы́нікі
zur ~ háben — пацягну́ць за сабо́ю, мець вы́нікам
~ léisten — слу́хацца, падпарадко́ўвацца
in der ~ — надале́й, у дале́йшым
2) вы́вад, высно́ва, заключэ́нне
~n aus (D) zíehen* — рабі́ць высно́вы з чаго́-н.
3) паслядо́ўнасць
4) рад, се́рыя, том
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
gedénken
* vi
1) (zu+inf) мець наме́р (што-н. зрабіць)
ich gedénke zu verréisen — я ма́ю наме́р [ду́маю] пае́хаць
2) (G) (ус)по́мніць, узга́дваць, успамі- на́ць (пра каго-н., пра што-н.)
j-n in Éhren ~ — ушано́ўваць каго́-н., шанава́ць чыю́-н. па́мяць
der Hélden ~ — шанава́ць па́мяць геро́яў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
hándeln
vi
1) дзе́йнічаць, рабі́ць учы́нкі
2) (mit D) гандлява́ць (чым-н.)
nach Déutschland ~ — гандлява́ць з Герма́ніяй
3) (um A) таргава́цца (за што-н.), цанава́цца; дамаўля́цца, ве́сці перамо́вы
4) (von D) мець за тэ́му (што-н.)
es hándelt sich dárum, dass… — размо́ва ідзе́ пра то́е, што…
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
hináuswollen
* vi
1) хаце́ць вы́йсці
2) (auf a) хілі́цца (да чаго-н.), мець наме́ры (на што-н.), ме́ціць (куды-н.)
wo will er hinaus? — куды́ ён ме́ціць?
wo will das hinaus? — што з гэ́тага вы́йдзе [бу́дзе]?; куды́ [на што] гэ́та скірава́на?
er will hoch hináus — у яго́ вялі́кія пла́ны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
must
I [mʌst]
1.
v.i.
му́сіць
Man must eat to live — чалаве́к му́сіць е́сьці, каб жыць
You must have that book — Ты му́сіш мець гэ́тую кні́гу
You must have heard about it — Вы напэ́ўна чу́лі пра гэ́та
2.
n.
абавя́зак -ку m., неабхо́днасьць f.
This rule is a must — Гэ́тае пра́віла абавязко́вае
3.
adj.
патрэ́бны, неабхо́дны
a must item — неабхо́дная рэч
II [mʌst]
1.
n.
за́тхласьць f. (падва́льнага паве́тра); за́тхлы, гнілы́ пах
2.
v.
рабі́ць (-ца) за́тхлым
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
offer
[ˈɔfər]
1.
v.
1) прапанава́ць; ахвярава́ць; дава́ць
He offered to help us — Ён запрапанава́ў нам дапамагчы́
to offer a proposal — падава́ць прапано́ву
to offer resistance — супраціўля́цца, адбіва́цца
2) надара́цца
if the opportunity offers — калі́ нада́рыцца наго́да
3) спрабава́ць; мець наме́р, наме́рвацца
to offer to strike — наме́рыцца ўда́рыць
4) дава́ць
He offered twenty dollars for our old stove — Ён дава́ў два́ццаць даля́раў за на́шую стару́ю пліту́
2.
n.
1) прапано́ва f.
2) наме́р -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
own
[oʊn]
1.
adj.
1) со́бскі, ула́сны
The house is her own — Дом е́йны ўла́сны
2) ро́дны
my own father — мой ро́дны ба́цька
2.
n.
со́бскасьць
3.
v.
1) мець (як ула́снасьць)
He owns much land — Ён ма́е шмат зямлі́
2) прызнава́ць сваі́м
He owned his guilt — Ён прызна́ў сваю́ віну́
His father will not own him — Яго́ны ба́цька не прызнае́ яго́ сваі́м
•
- come into one’s own
- hold one’s own
- of one’s own
- on one’s own
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)