1.Тонкая дошка або фанера, якая ўстаўляецца ў дзвярную, паркетную або іншую раму.
2. Вузкая палоска, якая аддзяляе афарбаваную панель ад верхняй часткі сцяны. Працягнуць філёнгу.
[Ад ням. Füllung.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цаўё, ‑я, н.
1. Пярэдняя частка ложа стралковай зброі, на якую ўкладваецца ствол.
2. Доўгая тонкая частка чаго‑н., звычайна дзяржання. У рыдлёўцы доўгае цаўё, і Юрку ў яме з ёй цесна...Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пласці́на ’тонкая палоска цвёрдага матэрыялу (ТСБМ), ’плаха, палова распілаванага уздоўж бервяна’ (шальч., беласт., Сл. ПЗБ; воран., Сцяшк. Сл.; Мат. Гом.), рус.дыял.пласти́на ’палова распілаванага ў даўжыню бервяна, ад якога адрэзаны гарбылі; самая тоўстая дошка’. Беларуска-руская ізалекса. Да пласт (гл.). Сюды ж пласцінка ’тонкая палоска гліны, адрэзаная ганчаром’ (баран., ЖНС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тарнато́ўка ’тонкая шарсцяная хустка чорнага або белага колеру ў чырвоныя кветкі’ (стаўб., Нар. сл.). Гл. тараноўка.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
баты́ст
(фр. batiste)
тонкая паўпразрыстая тканіна з ільняной або баваўнянай пражы, звычайна падвергнутай мерсерызацыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
тро́сть
1.уст. (стебель тростника) трысці́на, -ны ж.;
2.(тонкая палка для опоры при ходьбе) па́лка, -кі ж.;
3.муз. трысці́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
БАРАБА́ННАЯ ПЕРАПО́НКА,
тонкая, эластычная мембрана ў вуху наземных пазваночных жывёл і чалавека. Аддзяляе вонкавы слыхавы праход ад барабаннай поласці. Гал. функцыя — перадача гуку і яго ўзмацненне. Гукавыя хвалі, дасягаючы барабаннай перапонкі, надаюць ёй ваганне, якое праз слыхавыя костачкі перадаецца ўнутранаму вуху.