Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Zwístigkeit
f -, -en сва́рка, разла́д
éinen ~ béilegen — ула́дзіць [спыні́ць] сва́рку
mit j-m in ~ geráten* — пасвары́цца з кім-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
row4[raʊ]n.infml
1. шу́мная сва́рка, спрэ́чка, сканда́л;
family rows сяме́йныя спрэ́чкі;
have a row with smb. about/over smth. пасвары́цца, пасканда́ліць з кім-н. з-за чаго́-н.
2. шум;
make a row усчына́ць шум
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
skirmish
[ˈskɜ:rmɪʃ]1.
n.
1) мала́я збро́йная суты́чка, перастрэ́лка
2) спрэ́чка, сва́рка, ла́янка f.
2.
v.i.
1) ве́сьці суты́чкі, ваява́ць
2) спрача́цца, свары́цца, ла́яцца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Бу́рса1 (гіст.) ’бурса’. Рус.бу́рса, укр.бу́рса і г. д. Запазычанне з польск.bursa (або ням.Burse) < с.-лац.bursa ’казённы кошт’ < ’кашалёк’ (< грэч.βύρσᾱ ’мяшок’). У пераносным значэнні ’таварыства’. Брукнер, 50; Праабражэнскі, 1, 54; Фасмер, 1, 247; Шанскі, 1, Б, 234–235; Рудніцкі, 265; Булыка, Запазыч., 53.
Бу́рса2 ’група, пэўная колькасць людзей’ (Жд.). Укр.бу́рса ’тс’. З бу́рса1 (гл.). Параўн. Рудніцкі, 265; Махэк₂, 77; Булыка, Запазыч., 53.
Бу́рса3сварка, лаянка’ (Сцяц.). Укр.бу́рса ’тс’ (гл. Рудніцкі, 265). Такія ж значэнні і ў іншых мовах, напр., славац.bursa танец, гульня з музыкай; сварка, лаянка’. Бясспрэчна, звязана з бу́рса1 (гл.) і бу́рса2. Першапачаткова меліся на ўвазе шумныя забавы бурсакоў (іншая магчымасць тлумачэння: ’група людзей’ → ’шум, лаянка’). Гл. Рудніцкі, 265; Махэк₂, 77 (там крыху іначай: першапачаткова ’скандал сярод купцоў’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бунт1, ‑у, М ‑нце, м.
Стыхійнае паўстанне, мяцеж. Стралецкі бунт. Кулацкі бунт. □ Грозны вагар зямельных бунтаў пакаціўся па неабсяжных прасторах царскай Расіі, скутай астрогамі і ланцугамі няволі, пакаціўся бляскам пажараў, клубамі дыму, афарбоўваючы ў крывавы колер халоднае асенняе неба.Колас.// Спрэчка, сварка. [Гаспадыня:] — Ды яна [наймічка], разбойніца, бунт узняла. Не пайду, кажа, у Граева служыць.Бажко.//перан. Пратэст, абурэнне. У грудзях яе [Мікалаеўны] пачаўся сапраўдны бунт зняважаных пачуццяў.Гамолка.
бунт2, ‑а, М ‑нце, м.
Звязак, кіпа; стос.
[Ад ням. Bund — звязак.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сканда́л, ‑у, м.
1. Падзея, якая ганьбіць яе ўдзельнікаў, ставіць іх у няёмкае становішча. Я думаў, што зараз будзе вялікі скандал, бо я не толькі не змагу сказаць ніводнага слова, але і павалюся на сцэне.Рамановіч.
2.Сварка з крыкам, бойкай і пад. Саўка Мільгун.. нечакана змяніў свае паводзіны і скончыў скандалам і яшчэ нырнуў яго, войта, нажом у бок.Колас.Рэўнасць і крыўда штурхалі Веру Антонаўну на скандал.Карпаў.Усё абышлося ціха, без скандалу.Васілевіч.
[Фр. scandale.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сканда́л ‘непрыстойная падзея’, ‘сварка з крыкам, бойкай’ (ТСБМ, Ласт., Др.-Падб.). Запазычанне з заходнееўрапейскіх моў, параўн. ням.Skandal, франц.scandale, якія ад лац.scandalum ‘непрыстойнасць, непрыстойныя паводзіны’, магчыма, праз рускае ці польскае пасрэдніцтва. Ст.-слав.сканъдалъ, сканъдѣлъ ‘пастка, сетка’, ‘спакуса’, ц.-слав.скандалъ ‘спакуса’ непасрэдна з грэч.σκάνδαλον ‘пастка’ (Праабражэнскі, 2, 294; Фасмер 3, 632; ЕСУМ, 5, 264).