сва́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сва́рка сва́ркі
Р. сва́ркі сва́рак
Д. сва́рцы сва́ркам
В. сва́рку сва́ркі
Т. сва́ркай
сва́ркаю		 сва́ркамі
М. сва́рцы сва́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сва́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Спрэчка, якая суправаджаецца крыкам, шумам, лаянкай і пад.

Распачаць сварку.

Лепш благі мір, як добрая с. (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сва́рка мет. зва́рка, -кі ж.;

автоге́нная сва́рка аўтаге́нная зва́рка;

терми́тная сва́рка тэрмі́тная зва́рка;

электри́ческая сва́рка электры́чная зва́рка;

сва́рка лату́нью зва́рка лату́нню.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сва́рка ж.

1. ссо́ра, скло́ка; ра́спря;

2. перебра́нка, перепа́лка; ссо́ра;

◊ ле́пей драўля́ная зго́да, чы́мся залата́я с. — посл. худо́й мир лу́чше до́брой ссо́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сва́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Спрэчка, якая суправаджаецца крыкам, шумам і пад. Слова за слова — сварка разгаралася, як лясны пажар. Лынькоў. Свёкар не папускае.. [Любу] ў крыўду, але і яму абрыдне слухаць кожны дзень сварку і грызню. Васілевіч. // Абразлівыя словы, выразы; лаянка. Пайшлі праверкі і прамеры, Каб больш мець пэўнасці і веры І каб не выйшла перакосу І не зайсці ў чыю палосу, Во будзе крыку, будзе сваркі, — Няхай лепш цэлы будуць каркі. Колас. Не спрэчку трэба гнаць за дзверы, А, мабыць, сварку і разлад. Кусянкоў.

•••

Вязацца ў сварку гл. вязацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сва́рка ж Streit m -es, -e; Zank m -(e)s; Verféindung f -, -en (варожасць); Zwist m -es, -e (разлад)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сварка

Том: 31, старонка: 72.

img/31/31-072_0508_Сварка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

сварка, звадка, грызня; калатня, калатнеча, буркатня (разм.); нелады (разм., мн.); буча (абл.); баталія, перапалка (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

зва́рка ж. сва́рка;

○ га́завая з. — га́зовая сва́рка;

дугава́я з. — дугова́я сва́рка;

тэрмі́тная з. — терми́тная сва́рка;

аўтаге́нная з. — автоге́нная сва́рка;

пла́зменная з. — пла́зменная сва́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тарара́м, -у, м. (разм.).

Шум, грукат; сварка.

Падняць т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)