◎ Пу́канка ’груша, яблык, які сам зваліўся з дрэва, паданка’ (Янк. 2; ветк., Мат. Гом.; Растарг.). Ад пу́каць ’падаць’, параўн. у Насовіча: “падать, издавая звук”.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

self

[self]

1.

n., pl. selves

сам

to be his real self — быць самі́м сабо́ю

A selfish person puts self first — Эгаі́ст ста́віць сябе́ на пе́ршае ме́сца

2.

pron.

сам

a cheque made payable to self — чэк вы́пісаны на сябе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ілга́ць і (пасля галосных) лгаць, (і)лгу, (і)лжэш, (і)лжэ; (і)лжом, (і)лжаце́, (і)лгуць; (і)лжы; незак.

Гаварыць няпраўду.

І. у вочы.

Хто сам ілжэ, той нікому не верыць (прыказка).

|| зак. салга́ць, -лгу́, -лжэ́ш, -лжэ́; -лжо́м, -лжаце́, -лгу́ць; -лжы́ і налга́ць, -лгу́, -лжэ́ш, -лжэ́; -лжо́м, -лжаце́, -лгу́ць; -лжы́

|| наз. ілга́нне і (пасля галосных) лга́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кара́ць stráfen vt, bestráfen vt;

ён сам сябе́ пакара́ў er hat sich selbst bestráft, er hat sich ins éigene Fleisch geschnítten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Смакі́ша ‘сыракваша’ (бялын., Нар. сл.). З самакіша, съмакіша (там жа, 55) ад сам і кіснуць (гл.) з суф. ‑j‑a. Параўн. таксама рус. пск., наўг. простоки́ша ‘сыракваша’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

самавыгружа́льнік, ‑а, м.

Механізм, які сам выгружае што‑н. Грузавік з самавыгружальнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hump​2 [hʌmp] v. BrE узвалі́ць на спі́ну і не́сці;

I had to hump the bag of coal upstairs myself. Я быў вымушаны сам цягнуць наверх мяшок вугалю.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэпеці́р

(ням. repetieren = паўтараць)

гадзіннікавы механізм, які адбівае час (гадзіны, чвэрці гадзін), а таксама сам гадзіннік з такім механізмам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фікс-пу́нкт

(ням. Fixpunkt)

пункт геаметрычнай фігуры, які пры бесперапынным адбіцці або пераўтварэнні гэтай фігуры пераходзіць сам у сябе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БРАСІ́Д

(Brasidas),

спартанскі палкаводзец. У 424 да н.э. ў Пелапанескую вайну захапіў г. Амфіпаль, залатыя руднікі ў Пангеі, садзейнічаў аддзяленню ад Афінаў некалькіх саюзных з імі гарадоў у Фракіі. У 422 да н.э. атрымаў перамогу каля Амфіпаля над афінскім войскам Клеона, але сам загінуў.

т. 3, с. 246

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)