m -(e)s, -räte гіст. крайсра́т, саве́т раёна (выканаўчы орган крайстага)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
інтэрні́раваны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад інтэрніраваць.
2.узнач.прым. Затрыманы, спынены; пазбаўлены волі. Спроба дабіцца праз Савет рабочых дэпутатаў абмену на інтэрніраваных немцаў таксама нічога не дала.Гурскі.//узнач.наз.інтэрні́раваны, ‑ага, м.; інтэрні́раваная, ‑ай, ж.Лагер для інтэрніраваных.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГЕРМА́НА-ФРАНЦУ́ЗСКІ ДАГАВО́Р 1963,
Елісейскі дагавор. Падпісаны 22 студз. ў Елісейскім палацы (Парыж) федэральным канцлерам ФРГ К.Адэнаўэрам і прэзідэнтам Францыі Ш. дэ Голем. Старыў новую дагаворную аснову для германа-франц. супрацоўніцтва пасля 2-й сусв. вайны. Для практычнай рэалізацыі дагавора было дамоўлена кожныя паўгода праводзіць сустрэчы кіраўнікоў урадаў і міністраў замежных спраў, абароны, а таксама па пытаннях выхавання і моладзі. У развіццё дагавора ўтвораны сумесныя органы на ўзроўні ўрадаў: германа-франц.Савет па бяспецы і абароне, фін.-эканам.Савет; у 1989 — Савет па ахове навакольнага асяроддзя.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
senat, ~u
м. сенат;
senat akademicki — вышэйшы вучоны савет; вышэйшая вучоная рада
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
скліка́ннеср.
1. сзыва́ние; склика́ние;
2. созы́в м.;
Вярхо́ўны Саве́т СССР пе́ршага ~ння — ист. Верхо́вный Сове́т СССР пе́рвого созы́ва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Сена́тар ‘член сената’ (ТСБМ). У сучаснай беларускай мове вядома з 60‑х гг. XIX ст. (Гіст. лекс., 238). Магчыма, праз рус.сена́тор ‘тс або праз польск.senator з ням.Senator ад лац.senātus ‘савет старэйшын’ ад senex ‘старац’ (Фасмер, 3, 601). Ст.-бел.сенатаръ, сонаторъ, сэнаторъ з ст.-польск.senator ад лац.senātor (Булыка, Лекс. запазыч., 24).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ку́рыя, ‑і, ж.
1.Гіст. Аб’яднанне некалькіх патрыцыянскіх родаў у Старажытным Рыме.
2. Разрад выбаршчыкаў па нацыянальнай, маёмаснай, расавай і інш. прыметах у капіталістычных краінах. Рабочая курыя.
•••
Рымская (папская) курыя — сукупнасць цэнтральных устаноў, цераз якія рымскі папа ажыццяўляе кіраўніцтва каталіцкай царквой.
Феадальная курыя — савет сеньёра з яго васаламі ў сярэднія вякі.
[Лац. curia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Lándrat
m -(e)s, -räte
1) ла́ндрат, нача́льнік акружно́й упра́вы (ФРГ)
2) кантана́льны саве́т (Швейцарыя)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Вы́вет ’вылік, выключэнні’ (Гарэц., Др.-Падб.), ст.-рус.вывѣтъ ’выключэнне’ (з XV ст.). Корань той жа, што і ў савет, рус.ответ і інш.; параўн. ст.-рус.вѣтъ ’рада, дагавор’ (Фасмер, 2, 367), на думку Мельнічука (Восточносл. и общ. яз., 109), вытворнае ад *větiti ’гаварыць’, для якога было характэрным першапачатковае значэнне ’адзначаць галінкай, выключаць’ (прасл.větь ’галінка’), тады вывет ’абмежаванне’, параўн. у Зізанія ц.-слав.извѣтъ, перакладзенае ст.-бел.вымовка.