проявля́ющий

1. прич. які́ (што) праяўля́е, які́ (што) выяўля́е; які́ (што) пака́звае; см. проявля́ть;

2. прил., фото праяўля́льны;

проявля́ющие вещества́ праяўля́льныя рэ́чывы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адара́нты

(лац. odorans, -ntis = пахучы)

пахучыя рэчывы, якія выкарыстоўваюцца для адарызацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

сума́х ​1, ‑у, м.

Паўднёвае дрэва або куст сямейства сумахавых, з якіх атрымліваюць дубільныя, фарбавальныя і лекавыя рэчывы.

[Араб.]

сума́х ​2, ‑а, м.

Аднабаковы бязворсавы кілім з буйнымі ўзорамі. характэрны для азербайджанскага народнага мастацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фільтрава́цца, ‑руецца; незак.

1. Праходзячы праз фільтр, ачышчацца ад прымесей. Фільтруецца бензін.

2. Прасочвацца праз порыстыя рэчывы. Вада прасочваецца праз глебу і фільтруецца.

3. перан. Разм. Адбірацца, праходзіць адбор.

4. Зал. да фільтраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wybuchowy

wybuchow|y

1. выбуховы;

materiały ~e — выбуховыя рэчывы;

2. палкі; гарачы; гарачыла; шугавей

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

антысе́птыкі, ‑аў; адз. антысептык, ‑у, м.

1. Хімічныя рэчывы, якія выкарыстоўваюцца ў медыцыне для знішчэння мікробаў. Часцей за ўсё ўжываюцца пры лячэнні ран.

2. Сродкі для засцярогі ад гніення драўляных частак будынкаў, шпалаў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́есці

1. heráusfressen* vt, áusessen* vt; áusnagen vt (выгрызаць);

2. (пра едкія рэчывы) zerfréssen* vt; (her)áusätzen vt, wégätzen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гербіцы́ды

(ад лац. herba = трава + caedere = забіваць)

хімічныя рэчывы для барацьбы з пустазеллем.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

асяро́ддзе, -я, н.

1. Сукупнасць прыродных або сацыяльных умоў, у якіх існуюць якія-н. арганізмы, жывуць і дзейнічаюць людзі.

Сацыяльнае а.

Навакольнае а.

2. Група людзей, звязаных агульнасцю ўмоў існавання, заняткаў і пад.

Рабочае а. сяброў.

3. спец. Рэчывы, целы, якія запаўняюць якую-н. прастору і маюць пэўныя якасці.

Воднае а.

Пажыўнае а.

|| прым. асяро́ддзевы, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Асяроддзевыя фактары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куры́ць, куру́, ку́рыш, ку́рыць; ку́раны; незак.

1. што і без дап. Удыхаць і выдыхаць дым якога-н. рэчыва, пераважна тытуню.

К. цыгарэту.

2. што і чым. Спальваць пахучыя рэчывы для атрымання пахучага дыму.

К. ладанам.

|| аднакр. курну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты (да 1 знач.).

|| наз. курэ́нне, -я, н.

|| прым. куры́льны, -ая, -ае.

Курыльная табака.

К. пакой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)