вяжучы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае ўласцівасць змацоўваць цвёрдыя рэчывы.

2. Дзеепрысл. незак. цяпер. ад вязаць. Прыгонныя спяваюць жнеі, чужыя вяжучы снапы. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)