рэ́чыва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́чыва рэ́чывы
Р. рэ́чыва рэ́чываў
Д. рэ́чыву рэ́чывам
В. рэ́чыва рэ́чывы
Т. рэ́чывам рэ́чывамі
М. рэ́чыве рэ́чывах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэ́чыва, -а, мн. -ы, -аў, н.

Від матэрыі; тое, з чаго складаецца фізічнае цела.

Арганічныя рэчывы.

Выбуховыя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вя́жучы, -ая, -ае.

Які мае ўласцівасць змацоўваць цвёрдыя рэчывы.

Вяжучыя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абвалака́льны обвола́кивающий;

~ныя рэ́чывы — обвола́кивающие вещества́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жыві́льны, -ая, -ае (разм.).

Які жывіць, мацуе сілы.

Жывільныя рэчывы.

|| наз. жыві́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разнаро́дны, -ая, -ае.

3 неаднолькавымі, рознымі прыкметамі, уласцівасцямі.

Разнародныя рэчывы.

|| наз. разнаро́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выдзяле́нне, -я, н.

1. гл. выдзеліць, выдзеліцца.

2. звычайна мн. (выдзяле́нні, -яў). Рэчывы, выдзеленыя арганізмам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фікса́тар

‘хімічныя рэчывы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фікса́тар фікса́тары
Р. фікса́тару фікса́тараў
Д. фікса́тару фікса́тарам
В. фікса́тар фікса́тары
Т. фікса́тарам фікса́тарамі
М. фікса́тары фікса́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кансуме́нт

‘арганізмы, якія спажываюць гатовыя арганічныя рэчывы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кансуме́нт кансуме́нты
Р. кансуме́нта кансуме́нтаў
Д. кансуме́нту кансуме́нтам
В. кансуме́нта кансуме́нтаў
Т. кансуме́нтам кансуме́нтамі
М. кансуме́нце кансуме́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аўтатро́ф

‘мікраарганізм, здольны сінтэзаваць арганічныя рэчывы з неарганічных’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтатро́ф аўтатро́фы
Р. аўтатро́фа аўтатро́фаў
Д. аўтатро́фу аўтатро́фам
В. аўтатро́фа аўтатро́фаў
Т. аўтатро́фам аўтатро́фамі
М. аўтатро́фе аўтатро́фах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)