аўтатро́ф
‘мікраарганізм, здольны сінтэзаваць арганічныя рэчывы з неарганічных’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| аўтатро́ф | аўтатро́фы | |
| аўтатро́фа | аўтатро́фаў | |
| аўтатро́фу | аўтатро́фам | |
| аўтатро́фа | аўтатро́фаў | |
| аўтатро́фам | аўтатро́фамі | |
| аўтатро́фе | аўтатро́фах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)