Verbum

паўуста́ў, -та́ва, м.

Адзін з тыпаў пісьма старажытных грэчаскіх і славянскіх рукапісаў, сярэдні паміж уставам і скорапісам.

|| прым. паўуста́ўны, -ая, -ае.

матч-турні́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

Спартыўнае спаборніцтва, у якім усе ўдзельнікі сустракаюцца паміж сабой не менш за два разы.

міжраённы, -ая, -ае.

1. Які існуе, адбываецца паміж раёнамі.

Міжраённая сустрэча.

Міжраённая сувязь.

2. Агульны для некалькіх раёнаў.

М. піянерскі лагер.

інтэрме́цца, нескл., н. (спец.).

Невялікая інструментальная п’еса свабоднай формы, якая выконваецца аркестрам паміж асобнымі часткамі оперы, а таксама самастойная музычная п’еса.

кантра́сны, -ая, -ае.

1. гл. кантраст.

2. 3 рэзкай розніцай паміж светлымі і цёмнымі часткамі.

Кантрасныя колеры.

|| наз. кантра́снасць, -і, ж.

праме́жак, -жку, мн. -жкі, -жкаў, м.

Прастора або час, якія раздзяляюць што-н.

П. паміж дзвярамі і ложкам.

П. пяць гадоў.

праме́жкавы, -ая, -ае.

1. Які ўтварае сабой прамежак.

Прамежкавая адлегласць.

2. перан. Які займае сярэдняе становішча паміж чым-н.

Прамежкавая стадыя.

суадне́сціся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нясе́цца; зак.

Быць суаднесеным, супастаўленым.

Гэтыя два паняцці суадносяцца паміж сабой.

|| незак. суадно́сіцца, -но́сіцца.

фрыкаты́ўны, -ая, -ае.

У мовазнаўстве: які ўтвараецца шляхам трэння паветра ў шчыліне паміж збліжанымі моўнымі органамі; шчылінны (пра гукі).

Ф. зычны.