routine

[,ru:ˈti:n]

1.

n.

1) завядзёнка, руты́на f., усталява́ны пара́дак, шаблён -у m.

2) станда́ртны сцэні́чны ну́мар (выступле́ньне ў сваі́м амплюа́)

2.

adj.

звы́клы, прыня́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Gewnner

m -s, -

1) перамо́жца; той, хто вы́йграў

2) ну́мар, на які́ вы́паў вы́йгрыш

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

адпрацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак.

1. што. Разлічыцца за доўг сваёй працай.

А. за грошы.

2. што. Папрацаваць нейкі час.

А. пяць дзён у полі.

3. Скончыць працаваць; стаць непрыгодным для працы; знасіцца ад працяглага выкарыстання.

А. сваё.

4. што. Надаць чаму-н. канчатковы выгляд; дамагчыся майстэрскага выканання.

А. нумар праграмы.

|| незак. адпрацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае (да 1, 2 і 4 знач.).

|| наз. адпрацо́ўванне, -я, н. (да 1, 2 і 4 знач.) і адпрацо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

sequent

[ˈsi:kwənt]

1.

adj.

1) насту́пны, чарго́вы

2) пара́дкавы (напр. ну́мар); пасьлядо́ўны

3) які́ выніка́е з чаго́, які́ зьяўля́ецца вы́нікам чаго́

2.

n.

вы́нік -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

атракцыён

(фр. attraction)

1) эфектны цыркавы або эстрадны нумар;

2) устройства для забаў у месцах масавых гулянняў (карусель, арэлі і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

szus, ~u

м.

1. выхадка; нумар;

mieć swoje ~y — быць прыдуркаватым;

2. разм. скачок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

heca

ж.

1. разм. штука, нумар;

ale heca! — вось дык штука!;

2. свавольства, скандал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

jedenastka

ж.

1. адзінаццаць;

2. адзінаццаты нумар; адзінаццатка;

3. спарт. а) футбольная каманда;

пенальці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bis, ~u

I м.

біс;

wykonać na bis — выканаць на біс;

publiczność domagała się ~ów — публіка дамагалася паўторнага выканання

II

дадатковы;

autobus 5 bis — дадатковы аўтобус нумар 5 (аўтобус нумар 5д)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

terminal1 [ˈtɜ:mɪnl] n.

1. канцава́я ста́нцыя;

Terminal І канцава́я ста́нцыя ну́мар адзі́н

2. tech. уво́д, вы́вад, кле́ма

3. comput. тэрміна́л;

a display terminal тэрміна́л з дыспле́ем;

a remote terminal дыстанцы́йны тэрміна́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)