пажа́рніцкі, ‑ая, ‑ае.
Які належыць пажарніку. Пажарніцкая каска. □ Быў.. [Панця] у сіняватай пажарніцкай форме, нават з нейкай сумнай на баку, нібы вайсковай, нібы паштарскай. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазёрства, ‑а, н.
Схільнасць пазіраваць (у 2 знач.); прытворства. Уся яго лаянка, абурэнне былі нічым іншым, як кароткай успышкай і нават крыху пазёрствам. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пакружы́ць, ‑кружу, ‑кружыш, ‑кружыць; зак.
Кружыць некаторы час. [Андрэю] сапраўды стала неяк весела, бадзёра, хацелася нават падхапіць гэтага дружбака-хлапца ды пакружыць вакол сябе. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пупы́рыцца, ‑рыцца; незак.
Абл. Пакрывацца пупырышкамі, быць пакрытым пупырышкамі. У жанчыны — перапэцканыя ў кроў рукі, халат, нават нос, а плечы пупырацца «гусінай скурай». Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
selbst
1.
pron dem сам, сама́, само́, са́мі
zu sich ~ kómmen* — прыйсці́ ў сябе́, апрыто́мнець
er war (stets) ~ — ён заўсёды быў самі́м сабо́ю
jéder ist sich ~ der Nächste — ≅ сваю́ кашу́ля бліжэ́й да це́ла
das verstéht sich von ~ — гэ́та само́ сабо́й зразуме́ла
2.
prtc на́ват
~ er hat sich geírrt — на́ват ён памылі́ўся
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
зыб, зыбу, м.
Лёгкае хістанне воднай паверхні, рабізна на воднай паверхні. Затока. Ні хвалі, ні зыбу няма, І тут нават кручы не надта крутыя. Зарыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забе́гацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Стаміцца ад беганіны, клопатаў. Усціння глядзела, як .. [паштальён] прагна піў, і нават не абуралася — сапраўды, небарака, забегаўся па хатах. Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гаварлі́вы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і гаваркі. Шафёр выдаўся гаварлівы, ён нават пахваліўся, што завочна вучыцца ў інстытуце. Скрыпка. Народ сыходзіўся тлумнымі гаварлівымі купкамі. Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
варухну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.
Аднакр. да варушыцца (у 1, 2 знач.). Хлопцы былі так стомлены, што ім не хацелася нават варухнуцца. Маўр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
весялу́н, веселуна, м.
Разм. Вясёлы, жыццярадасны мужчына; ахвотнік павесяліцца. Гаварыць тосты і чытаць вершы Веньямін умее. Яго нават лічаць веселуном і завадатарам у кампаніях. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)