нырну́ць сов. и однокр., в разн. знач. нырну́ть;
н. з вы́шкі — нырну́ть с вы́шки;
ло́дка ~ну́ла ў хва́лі — ло́дка нырну́ла в во́лны;
н. у нато́ўп — нырну́ть в толпу́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заво́зня
1. (лодка) спец. заво́зня, -ні ж.;
2. вазо́ўня, -ні ж.; або́зня, -ні ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
буса́чнік, ‑а, м.
Суднавы рабочы, які карыстаецца бусаком; вясляр, што кіруе бусаком, калі лодка адплывае або прычальвае да прыстані, берага; багоршчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кано́э, нескл., н.
Адкрытая спартыўная лодка без уключын, у якой грабуць адналопасцевым вяслом, стоячы на адным калене (бываюць адзіночкі і двойкі).
[Англ. canoe ад ісп. canoa — човен.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пласкадо́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Пласкадонная лодка. [Стары] махнуў рукой і пачаў забіваць пакулле ў днішча пласкадонкі. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Кая́к ’лёгкая скураная аднамесная лодка з двухлопасцевым вяслом у некоторых народаў Поўначы’ (ТСБМ), ’лодка з плоскім дноў’ (Сцяшк. МГ). Параўн. рус., укр. кая́к, польск. kajak ’разнавіднасць малой спартыўнай лодкі’ (з XX ст., гл. Слаўскі, 2, 23), чэш., славац. kajak, серб.-харв. kàjak. Запазычанне з эскімоскай мовы праз ням. і англ. У XVII ст. у ням. мове з’явілася ў форме kajakka (пазней Kajak). У мове эскімосаў першапачатковае значэнне слова — «аднамесная крытая лодка для мужчын». Гл. яшчэ Клюге, 339.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
даўбёнка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Пасудзіна, лодка і пад., зробленая з суцэльнага куска драўніны. Пераехаць раку на даўбёнцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дашча́нік, ‑а, м.
Разм.
1. Памяшканне, будыніна з дошак. За сценамі дашчаніка грукацеў цягнік. Савіцкі.
2. Пласкадонная лодка або невялікае рачное судна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мато́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Разм. Маторная лодка. На воднай роўнядзі сям-там цямнеюць рыбацкія маторкі. С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ме́лка,
1. Прысл. да мелкі.
2. у знач. вык. Пра нязначную глыбіню. Тут мелка, лодка на пясок сядзе.
•••
Мелка плаваць гл. плаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)