зы́бкий

1. зы́бкі; (неопределённый — ещё) невыра́зны;

зы́бкая волна́ зы́бкая хва́ля;

зы́бкая пове́рхность мо́ря зы́бкая паве́рхня мо́ра;

зы́бкие очерта́ния невыра́зныя абры́сы;

2. (колеблющийся, неустойчивый) хі́сткі;

зы́бкая ло́дка хі́сткая ло́дка;

зы́бкий ум хі́сткі ро́зум;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Trágflügelschiff

n -s, -e ло́дка [су́дна] на падво́дных кры́лах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Flúgboot

n -(e)s, -e ав. лята́ючая ло́дка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

◎ Пласкадо́нак ’лодка з дошак’ (барыс., Стан.), рус. плоска- дой ’баркас’. Да плоскі і дно (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

szalupa

ж. шлюпка;

szalupa ratunkowa — выратавальная шлюпка (лодка)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wiosłowy

вёславы; веславы; вёсельны;

łódź ~a — вёсельная лодка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

podwodny

podwodn|y

падводны;

łódź ~a — падводная лодка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гандо́ла, -ы, мн. -ы, -до́л, ж.

1. Венецыянская лодка з навесам або каютай для пасажыраў.

2. Карзіна для пасажыраў паветранага шара, а таксама памяшканне для людзей у аэрастаце або дырыжаблі.

3. Таварны вагон з люкамі ў падлозе для высыпання грузу.

|| прым. гандо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

байда́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Памянш. да байдара; невялічкая байдара.

2. Спартыўная адна- або двухмесная лодка з закрытым верхам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смо́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад смаліць ​1.

2. у знач. прым. Апрацаваны смалой, насычаны ёй. Смоленая бочка. Смоленая лодка. Смолены канат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)