1.Выс. Кліч, вокліч. Знішчыць мост, вось ён, клік баявы.Колас.Хай гучыць у будаўнічых кліках Неўміручы, Ленінскі запал!Лявонны.
2.Крык некаторых дзікіх птушак. Лебядзіныя клікі. Клікі дзікіх гусей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лю́дцы, ‑аў; адз.няма.
Разм.Ласк.да людзі (у 1 знач.). [Міхайла:] — Паменяце мае словы, людцы. Народ усё роўна цара скіне.Бядуля.Нечакана балота абудзіў роспачны чалавечы крык. — Ратуйце, тану! Людцы добрыя, ратуйце!Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ву́ткач ’назва птушкі’ (брэсц., Сігеда, вусн. паведамл.). Ад вут‑вут, што перадае характэрны крык гэтай птушкі; параўн. укр.ву́тловка ’ўдод, Upupa epops’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рэ́вох ’страшны роў, рыканне, шум; крык, плач’ (ТС). Экспрэсіўнае ўтварэнне ад роў2 (гл.). На форму магла яшчэ паўплываць лексема рэйвах (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кро́мкаць1 ’каркаць (пра крык гругана)’ (Нар. лекс.). Гл. крумкаць.
◎ Кромкаць2 ’выпрошваць’ (Сцяшк. Сл.). Магчыма, кантамінацыя кромкацьі (гл.) і канькаць ’выпрошваць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гвалт, -у, М -лце, м.
1. Прымяненне фізічнай сілы ў адносінах да каго-н.
Партызаны помсцілі немцам за г. і здзекі.
2. Прымусовае ўздзеянне на каго-, што-н.
Чыніць г.
3.у знач.прысл.гва́лтам. Супраць волі, жадання, сілай.
Гвалтам пасадзіць у машыну.
4.Крык, лямант.
Кожны вечар у хаце стаяў г.
5.у знач.выкл. Кліч аб ратунку ў выпадку небяспекі (разм.).
Г., ратуйце!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
курня́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Ствараць гукі, падобныя на «курняў» (пра катоў). У інтэрнаце па доўгім калідоры блытаецца ад дзвярэй да дзвярэй і жаласліва курняўкае сівая кошка.Мыслівец.// Пераймаць крык ката. Курняўкаць па-кацінаму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Kikerikí
n -s, -s
1) кукарэ́ку (крык пеўня)
2) m -s, - дзіц. пе́вень
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Тамаша́ ’крык, гармідар’ (Мат. Гом.). Параўн. рус.томаша́ ’суталака, суматоха’, старое ’барацьба, відовішча’, якое выводзяць з тат.-баш.tamaša ’суталака, сціжма; відовішча’ (Фасмер, 4, 75).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тарара́ ’пра гук барабана; шматслоўная балбатня’ (Нас.). Параўн. укр.тарара́ ’выгук, які перадае крык курыцы’, рус.тарара́, тарары́ ’балбатня’, польск.tararа ’пра гук трубы’. Гукаперайманне.