órdnungshalber

adv дзе́ля пара́дку, каб быў пара́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

забіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. забіць¹.

2. без дап. Пападаць, пранікаць (пра струмені вады, снег і пад.).

Прыкрыць брызентам, каб дождж не забіваў.

3. Душыць, мучыць (пра кашаль).

Кашаль забівае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

з’ядзе́нне, -я, н.

У выразе: аддаць на з’ядзенне каго (што) каму (неадабр.) —

1) каб хто-н. з’еў.

Аддаць каго-н. на з. ваўкам;

2) перан. пад поўную ўладу, на расправу каму-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набу́хлы, -ая, -ае.

1. Які стаў гатовым да таго, каб распусціцца, прарасці.

Набухлыя пупышкі.

Набухлае насенне.

2. Які павялічыўся ў аб’ёме ад вільгаці.

3. Які павялічыўся ад прыліву крыві, малака.

Набухлыя вены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шара́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ра́д, ж.

Загадка, у якой загаданае слова падзяляецца на часткі, а кожная частка нагадвае самастойнае слова, якое трэба адгадваць, каб выйшла галоўнае слова.

Разыгрываць шарады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ahem

[əˈhem]

interj.

кхэ-кхэ (пака́шліваньне, каб прыцягну́ць ува́гу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lest [lest] conj. fml (уводзіць даданыя сказы, змест якіх азначае што-н. непажаданае) каб… не;

I was afraid lest they should find me. Я баяўся, каб яны не знайшлі мяне.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stage whisper [ˌsteɪdʒˈwɪspə] n. тэатра́льны шэпт, гу́чны шэпт са сцэ́ны (каб пачулі гледачы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

отме́стка разг. адпла́та, -ты ж., по́мста, -ты ж.;

в отме́стку у адпла́ту, каб адпо́мсціць, по́мсцячы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закла́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. гл. закласці, залажыць.

2. Палоска паперы або стужка, якая ўкладаецца ў кнігу, каб адзначыць патрэбную старонку.

Кніга з закладкай.

|| прым. закла́дачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)