Ánklang

m -(e)s, -klänge)

1) падабе́нства, сугу́чча

2)

~ fínden* [háben] — знайсці́ во́дгук, мець падтры́мку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dúrchhelfen

*

1.

vi дапамага́ць (выбрацца з бяды)

2.

(sich)

(D) перан. прабі́цца, знайсці́ вы́хад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Блот ’валацуга’ (Яўс.). Параўн. блатаваць ’валацужнічаць’, блатны ’валацужны’ (Яўс.). Блот — гіперкарэктнае ўтварэнне ад блатаваць ці блатны. Пад націскам аднаўляецца неэтымалагічнае о (параўн. знайсці — знойдзем; параўн. яшчэ: барса́ць < борса́ть, *бърс‑, але з новым націскам бэ́рсаць, дзе неэтымалагічнае э).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заме́на ж., в разн. знач. заме́на;

з. аднаго́ спекта́кля і́ншым — заме́на одного́ спекта́кля други́м;

знайсці́ сабе́ ~ну — найти́ себе́ заме́ну

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удосу́житься сов., разг. знайсці́ (вы́браць) час, сабра́цца;

не удосу́жится написа́ть письмо́ не зно́йдзе (не вы́бера) ча́су (не збярэ́цца) напіса́ць ліст.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

schronienie

н.

1. хаванне (дзеянне);

2. прыстанішча; прытулак;

znaleźć schronienie — знайсці прытулак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́йсце н. Áusweg m -(e)s, -e;

знайсці́ вы́йсце са стано́вішча éinen Áusweg aus der Láge fínden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адшука́ць, адшу́кваць кніжн.

1. (знайсці) (áuf)finden* vt, áusfindig máchen;

2. (адкрыць) entdécken vt; erfínden* vt (вынайсці)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дабра́ць, -бяру́, -бярэ́ш, -бярэ́; -бяро́м, -бераце́, -бяру́ць; -бяры́; -бра́ны; зак., каго-што і каго-чаго.

1. Сабраць дадаткова, да поўнай меры.

Д. ягад у кош.

2. Выбіраючы, знайсці патрэбнае.

Д. крэсла да гарнітура.

Д. матэрыі на сукенку.

3. Завяршыць набор чаго-н. (кнігі, артыкула і пад.).

Д. кнігу.

|| незак. дабіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́дгук, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Адбіццё гуку, водгулле, рэха.

2. Слабы гук, які даносіцца здалёку.

В. страляніны.

3. перан. Спачувальныя адносіны, салідарнасць з чым-н.

Знайсці в. у сэрцы.

В. на чужое гора.

4. перан., чаго. Тое, што з’яўляецца вынікам чаго-н., адказам на якія-н. падзеі, з’явы.

Водгукі мінулага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)