зайздро́сны, -ая, -ае.

1. Які заўсёды зайздросціць, поўны зайздрасці, які выражае зайздрасць.

З. чалавек.

З. позірк.

2. Здольны абудзіць зайздрасць.

З. лёс.

Зайздроснае здароўе.

|| наз. зайздро́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пяку́чы, -ая, -ае.

1. Здольны спальваць, паліць, які выклікае адчуванне апёку.

Пякучыя прамяні сонца.

П. боль.

2. перан. Які востра перажываецца, пакутлівы.

Пякучае гора.

|| наз. пяку́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

wybitnie

незвычайна, надзвычайна, выключна;

wybitnie zdolny — надзвычай здольны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Лётны ’здольны’ (свісл., Сцяшк. Сл.). Узнікла ў выніку семантычнага пераносу ’дарослы, у гадах’ (параўн. рус. том., тул., арханг. летний ’паўналетні, дарослы’) > ’які ўсё ўмее’ > ’здольны’. Чэш. letný ’даверлівы, таварыскі, мілы, прыгожы’ мае іншую семантыку і шлях развіцця (гл. Махэк₂, 328), але таксама ўзыходзіць да прасл. lěto.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзеяздо́льны

1. (здольны да дзеяння) árbeitsfähig, léistungsfähig;

2. (які мае дзеяздольнасць) hándlungsfähig, geschä́ftsfähig, réchtsfähig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

празо́рлівы

1. (здольны прадбачыць будучае) wéitsichtig, wéitblickend; úmsichtig, voráusschauend (прадбачлівы);

2. (праніклівы) dúrchdringend, schárfsinnig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

брыза́нтны, ‑ая, ‑ае.

Здольны драбіць прадметы пры выбуху; разрыўны. Брызантны снарад. Брызантнае рэчыва.

[Фр. brisant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акісля́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Здольны выклікаць акісленне. Акісляльныя працэсы. Акісляльнае дзеянне. Акісляльныя ўласцівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ракаўсто́йлівы, ‑ая, ‑ае.

Здольны супрацьстаяць раку ​2 (у 2 знач.). Ракаўстойлівы сорт бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохвале́нтны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які здольны звязаць тры атамы вадароду. Трохвалентная група элементаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)